علی علیزاده در مناظره با موسی غنی‌نژاد هرچند سعی کرد ادبیاتی علمی در پیش بگیرد اما وقتی با پاسخ‌های دقیق و منطقی این استاد دانشگاه مواجه شد، خیلی سریع به روحیه تهاجمی و پوپولیستی خود برگشت.
به گزارش کاماپرس، موسی غنی‌نژاد در این مناظره با پاسخ‌های کوتاه و سئوال‌های کلیدی خود علیزاده را ناک اوت کرد. با این حال او در مقابل برخی ادعاها و رفتارها هیچ واکنشی نشان نداد. در ادامه به 5 مورد از واکنش‌هایی که غنی‌نژاد نشان نداد اشاره می‌شود:
1- علیزاده در بخشی از سخنان خود به انتقاد از سیاست‌های دولت انگلستان پرداخت و به افزایش سرسام‌آور هزینه‌های تحصیل و سلامت در این کشور اشاره کرد. او مدعی بود دولت انگلستان چون لیبرال است، مردم را رها کرده است و شهروندان در این کشور زیر بار هزینه‌ها رها شده‌اند. با این حال علیزاده، دقایقی بعد ادعا کرد دولت انگلستان از محرومان و طبقه پایین با اختصاص یارانه‌های فراوان حمایت می‌کند.
غنی‌نژاد در مقابل این تناقض فاحش علیزاده هیچ واکنشی نشان نداد.
2- علیزاده در بخش‌های مختلفی از سخنان خود با استفاده از کلمه‌های سخیف و بی‌ادبانه‌ای مانند «گردن‌نگیر» و «خودت بمال» به غنی‌نژاد توهین کرد. غنی‌نژاد در مقابل این توهین‌ها، خویشتن‌داری کرد و هیچ واکنشی نشان نداد.
3- علیزاده در ادعایی عجیب موسی غنی‌نژاد را عامل اصلی افزایش قیمت بنزین و فجایعی که پس از آن صورت گرفت، دانست. این در حالی است که تمام مقامات ارشد نظام و سران سه قوه، از این اقدام دفاع کردند و آن را یک تصمیم کارشناسی دانستند. غنی‌نژاد در مقابل این ادعای عجیب علیزاده هم هیچ پاسخی نداد و به دفاع مسئولان ارشد کشور از این تصمیم اشاره‌ای نکرد.
بیشتر بخوانید:
4- علیزاده بارها غنی‌نژاد را عامل ناکامی‌های اقتصادی کشور از سال 1368 تا به امروز دانست. این ادعا که چندین بار تکرار شد، به معنای این است که قدرت تمام دولت‌ها، مجلس‌ها و روسای مختلف قوه قضاییه و سایر ارکان نظام در 34 سال گذشته از موسی غنی‌نژاد کمتر بوده است. غنی‌نژاد در مقابل این ادعا نیز هیچ واکنشی جز لبخند نداشت. او از علیزاده نپرسید که «چطور یک استاد دانشگاه و پژوهشگر می‌تواند قدرتی بیش از تمام ارکان یک ساختار سیاسی داشته باشد؟»
5- علیزاده چند بار ادعا کرد دولت‌های شرقی مانند چین و کره‌جنوبی از مسیر «اقتصاد دستوری» به توسعه رسیده‌اند. این در حالی است که الگوی توسعۀ این دو کشور و سایر دولت‌های توسعهگرای شرق و جنوب‌شرق آسیا با آنچه که علیزاده ساده‌سازی کرد بسیار متفاوت بود. آن‌ها قبل از اینکه به تولیدکنندگان و بخش خصوصی «دستور» بدهند و فشار بیاورند، اقدام‌های زیرساختی مانند «تدوین استراتژی صادراتی»، «تسهیل صادرات محصولات کالا»، «کاهش نرخ تورم» و «کاهش دستمزد نیروی کار» را در برنامه قرار دادند. از همه مهمتر اینکه این دولت‌ها به شرطی از تولیدکنندگان داخلی حمایت می‌کردند که به اهداف توسعه دست پیدا کنند و بتوانند کالای صادراتی تولید کنند. چنانچه یک مدیر صنعتی یا دولتی در این کشورها نمی‌توانست به اهداف تعیین‌شده دست پیدا کند، با شدیدترین مجازات‌ها روبرو می‌شد. علاوه بر این، دولت‌های توسعهگرای شرق و جنوب‌شرق آسیا در ابتدای مسیر توسعه بیشترین مقابله را با فساد ساختاری داشتند و با مدیران فاسد به شدت برخورد می‌کردند.
موسی غنی‌نژاد در مقابل ادعاهای پوپولیستی علیزاده درباره چین و کره‌جنوبی نیز هیچ پاسخی نداد و به تفاوت اقتصاد دستوری در کره‌جنوبی و ایران اشاره نکرد.
در ادامه ویدیوی کامل این مناظره را تماشا می‌کنیم:
انتهای پیام
