در تاريخ ششم آبان ماه 1353، در يكصد و سومين جلسه انجمن شهر تهران اساسنامه سازمان آتشنشاني و خدماتايمني در چهار فصل، 28 ماده و 14 تبصره تصويب شد كه تا سال 1357 امور مختلف آتشنشاني بر مبناي اساسنامه مزبور انجام ميشد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي، با انحلال سازمان دفاع غير نظامي، فلسفه وجودي آتشنشانيهاي كشور براساس بندهاي 14 و 20 ماده 55 قانون شهرداري تعريف و از همين رو سازمانهاي آتشنشاني زير مجموعه شهرداري قلمداد گرديد و شهرداريها ملزم شدند، براي حفظ شهرها از خطر سيل، حريق و ديگر مخاطرات، تدابير مؤثري اتخاذ كنند و نظر بهاين كهايران كشوري حادثه خيز است و از 40 نوع حادثه طبيعي شناخته شده، حداقل 30 مورد آن درايران امكان وقوع دارد، توجه به بحثايمني و تهيه و تدوين ضوابط و مقرراتايمني براي آن امري ضروري تشخيص داده شده و وظايف سازمان آتشنشاني و خدماتايمني به شرح زير تعيين گرديده است:
1- ارتباط، همكاري، هماهنگي و مشورت با مراكز علمي، نظامي، پزشكي و ساير سازمانها و اشخاص مربوطه.
2- تعيين صلاحيت فني و امكانات شركتهاي خصوصي و دولتي با عنوانهاي مختلف، اعم از طرحايمني يا شارژ كننده و فروشنده و سازنده ماشينها، قطعات، ادوات و تجهيزات مختلف مربوط به امورايمني و نجات و آتشنشاني در سطح جامعه.
3- اشاعه و به كارگيري رشتههاي ورزشي بين كاركنان سازمان، مخصوصاً نيروهاي عملياتي، به منظور تقويت و آمادگي جسماني و بالابردن روحيه افراد كه لازمهاين حرفه است.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي در بهمن ماه 1357 تا پايان سال 1368 مجموعه آتشنشاني رشد سريعي داشت و مجموعايستگاهها به 26ايستگاه اطفاءحريق و 7ايستگاه امداد و نجات رسيد.
با گسترش فعاليت شهرداري تهران در سالهاي اخير و لزوم گسترش فضاهايايمن و تعميق و تعميم فرهنگايمني، در سطح شهر تهران، برنامههايي اصولي همچون آموزش شهروندان وايجاد ساخت و سازهاي مناسب و مقاوم در برابر زلزله و مطابق با استانداردهاي جهاني در دستور كار قرار گرفت واين رويه كماكان ادامه دارد. هنوز هماين تعدادايستگاه تكافوي نيازهاي كلانشهري چون تهران را نمي كند. بنابراين، گسترش شبكهايستگاهها و آموزش شهروندان، همچنان درحال پيگيري است. كمااين كه 10ايستگاه جديد آتشنشاني درحال ساخت بوده و تعداد شهرونداني كه براي مقابله با حريق و حوادث غير مترقبه ديگر آموزش ديدهاند، از 800 هزار نفر در سال 1379 به چندين ميليون نفر درسال جاري رسيده است.