انجمن صنایع پوشاک ایران با برگزاری سومین دوره رویداد نوآورانه «فشن مورنینگ» توانسته است قدمهای بزرگی در زمینه ارتباط آموزش و صنعت در حوزه پوشاک بردارد.
منصور تیرگر، مدیرعامل شرکت تولیدی پوشاک گالوس و فعال صنعت نساجی و پوشاک ایران در گفتگوی اختصاصی با کاماپرس در مورد اهداف برگزاری رویداد فشن مورنینگ گفت: انجمن صنایع پوشاک ایران تلاشهای گستردهای را در زمینه ارتباط صنعت و نظام آموزشی آغاز کرده است. بر همین اساس، رویدادهایی مانند فشن مورنینگ با هدف اصلی تقویت ارتباط میان آموزش و صنعت شکل گرفتهاند تا بهتدریج آموزشهای تخصصی به واحدهای صنعتی وارد شده و افراد متخصص به صنایع نزدیکتر شوند.
او گفت: متأسفانه نظام آموزشی کشور از استانداردهای جهانی فاصله گرفته و شکاف میان واحدهای تولیدی، صنعتی و دانشگاهها بسیار عمیق شده است. در حالیکه در کشورهای توسعهیافته، ارتباط نزدیکی میان دانشگاهها و صنایع برقرار شده و امکان بهرهمندی آسان صنایع از ظرفیتهای دانشگاهی فراهم شده است.
تیرگر در ادامه گفت: برای رفع چالشهای گفته شده، انجمن صنایع پوشاک در تلاش است تا توانمندیهای موجود در دانشگاهها را به صنایع نزدیکتر کند.
این فعال صنعت پوشاک افزود: برای نمونه یکی از چالشهای موجود، نبود سازوکار مناسب برای انتقال تجربیات ارزشمند صنعتگران به سایر همکاران است. به همین دلیل انجمن در نظر دارد از طریق رویدادهایی مانند «فشن مورنینگ»، بستری برای بهاشتراکگذاری این تجربیات فراهم کند تا از این طریق، دانش و مهارتهای موجود در صنعت گسترش یابد و توسعه یابد.
تیرگر با اشاره به اینکه در ایران، سازوکار مؤثری برای نزدیک کردن دو نهاد صنعت و آموزش ایجاد نشده است، افزود: در نظام آموزشی جهانی، تمرکز از آموزشهای آکادمیک طولانیمدت به دورههای کوتاهمدت تخصصی و هدفمند تغییر یافته است. این در حالی است که در کشور ما، نظام آموزشی همچنان بر الگوهای سنتی و آکادمیک متمرکز است که اغلب نمیتوانند بهموقع نیازهای صنایع را برآورده کنند.
وی ادامه داد: در نتیجه مشاهده میشود که بهرهمندی مناسب از ظرفیت نیروهای متخصص و تحصیلکرده در صنایع بهسختی ممکن میشود.
خروجیهای دانشگاه باید منطبق با نیازهای صنعت و بازار باشد
مدیرعامل شرکت تولیدی پوشاک گالوس در بخش دیگری از صحبتهای خود گفت: در جوامع توسعهیافته، یکی از ارکان اصلی توسعه صنعتی، ارتباط مؤثر میان دانشگاه، صنعت، دولت و جامعه است. تشکلها نقش کلیدی در تسهیل این ارتباط چهارگانه ایفا میکنند. اما در ایران، نبود نفوذ کافی حاکمیت در بدنه صنعت و تصمیمگیریهای غیرهمسو با نیازهای واقعی این بخش، مانع پیشرفت شده است.
تیرگر تاکید کرد: خروجیهای دانشگاهی اغلب با نیازهای صنعت همخوانی ندارند و بخشی از محصولات صنایع نیز ممکن است پاسخگوی نیازهای واقعی مخاطبان نباشند. اگرچه صنایع برای حفظ بقا و ایجاد ارزش افزوده، تلاش میکنند خود را با خواستههای مخاطبان هماهنگ کنند، اما فقدان ارتباط مؤثر میان صنعت، دانشگاه و حاکمیت رشد صنعتی کشور را کند کرده است.
انتهای پیام
مرتبط با :