ویزای استارتاپ کانادا این روزها بسیار روی بورس بوده و تقاضای زیادی برای آن وجود دارد. با این حال متقاضیان این طرح همواره از سوی سواستفاده‌کنندگان و دلالان غیرحرفه‌ای محاصره می‌شوند. این در حالیست که کیس‌های استارتاپی با سایر پرونده‌های مهاجرتی فرق داشته و متقاضیان باید برای کسب موفقیت و طی فرایند قانونی اخذ مجوز کار تجاری و اقامت، از مشورت و همراهی تیم‌هایی متخصص و کارشناس بهره‌مند شوند.
به گزارش کاماپرس، شهاب شهوازیان کارشناس حوزه کسب و کارهای استارت آپی با بیان اینکه پروسه‌های مهاجرتی در موارد معمولی با کیس‌های بیزینسی بخصوص در حوزه استارتاپی متفاوت است، گفت: در پرونده‌های بیزینسی مسئله تنها یک سویه مهاجرتی ندارد و مبحث مهاجرت در اولویت دوم قرار می‌گیرد.
وی با تاکید بر اینکه چنین کیس‌هایی تنها در تخصص وکلای مهاجرتی نیست، گفت: مجموعه‌ها و وکلایی که دانش و تجربه راه‌اندازی و توسعه‌ی ایده‌ها و بیزینس‌های نوپا را نداشته و صرفا بر اطلاعات مهاجرتی تمرکز دارند، قادر نخواهند بود که به تنهایی نیاز های متقاضی را پاسخ داده یا مشکل او را حل کنند.
ریسک‌های اخذ ویزای استارتاپ کانادا
این طراح استارتاپ با بیان اینکه در این موارد باید کار را به یک تیم متخصص در حوزه توسعه کسب و کار و با تجربه فعاليت با استارتاپ‌ها سپرد، ادامه داد: فرآیندهای خلق ایده تا رساندن آن به یک بیزینس و اخذ تائیدیه‌های مورد نیاز برای اجرای این ایده استارتاپی در مسیری کاملا تخصصی و بیزینس محور بوده و تنها از عهده کارشناسان این مقوله بر می‌آید.
به گفته وی، اگر تشکیلات لازم برای این تخصص وجود نداشته باشد، درخواست های مهاجرتی با چالش‌ها و ریسک‌های فراوانی مواجه می‌شود که می‌تواند با ریجکتی و عدم پذیرش متقاضی همراه شود.
حساسیت‌های ادارات مهاجرتی نسبت به ویزای استارتاپی
وی با اشاره به حساسیت‌های ادارات مهاجرتی نسبت به مهاجرت‌های استارتاپی، گفت: آنها بررسی می‌کنند که بیزینس پلن ادعا و ارائه شده آیا تنها یک طرح خشک و خالی روی کاغذ است و یا امکان اجرایی دارد؟
شهوازیان با بیان اینکه حساسیت های ادارات مهاجرتی طی سال های اخیر هر روز بیشتر شده است، ادامه داد: تخصص تیم تجارت شناس و کاربلد در این موقعیت‌ها دوچندان می‌شود، چراکه جمع کردن تیم‌های مرتبط باید متناسب با ایده‌های ارائه شده استارتاپی باشد.
وی به برخی از نیازهای تخصصصی این حوزه اشاره و بیان کرد: تهیه مستندات اعم از بیزینس پلن، فایننشال پلن و مارکت ریسرچی که بر اساس بیزینس‌های مختص کشور مقصد بوده و همچنین ارائه پیچ تیک برای ارائه به سازمان‌های مربوطه همگی نیازمند تجربه و تخصص ویژه بوده که تنها به اطلاعات مهاجرتی مشاورين و وکلای مهاجرتی خلاصه نمی‌شود.
این کارشناس حوزه استارتاپ با اشاره به سایر حساسیت‌های این حوزه، ادامه داد: نکته بسیار مهم بعدی که به حساسیت آفیسرهای ادارات مهاجرتی بازمی‌گردد این است که باید بدانند فرآیند ارایه شده یک راهبرد مقطعی و روند دوسه ماهه و گذرا نبوده و یک بیزینس فعال متقاضی این مسیر است.
بیشتر بخوانید:
وی با بیان اینکه این مراحل تقریبا سه سال طول می کشد، بیان کرد: ارزیاب‌ها در طول این مدت برای بررسی صحت و سقم کار، فرایند را رصد می‌کنند. مثلا جویا می‌شوند که در یکسال گذشته کار استارتاپ تا کجا پیش رفته و تغییرات احتمالی بیزینس پلن را بررسی می‌کنند. همچنین این مساله را رصد می‌کنند که آیا در کشوری مثل کانادا اقدامی برای اجرایی کردن کار مورد نظر صورت گرفته و یا آیا برای جذب مشتری جدید توفیقی حاصل شده یا خیر.
این کارآفرین تاکید کرد: بیزینس هایی که فاقد اعتبار اجرایی بوده و تنها روی کاغذ ارائه شده باشد راه به جایی نمی‌برد. اینها ریسک‌هایی هستند که پرونده و روند مهاجرت و اقامت را با مشکلات جدی مواجه می‌کنند. بنابراین داشتن دانش و تخصص بیزنسی متقاضیان و یا بهره‌گیری از مشاورين و منتورهای با تجربه در حوزه ی توسعه استارتاپ ها بسیار حائز اهمیت است.
شهوازیان توضیح داد: لازم است ارائه دهنده استارتاپ که تقاضای مهاجرت دارد، حداقل سه سال با تیم وکالتی و توسعه دهنده استارتاپ متخصص در ارتباط مداوم باشد تا اطمینان حاصل شود که ایده و طرح مربوطه در کشور مقصد قابلیت اجرا داشته باشد.
این فعال حوزه استارتاپ با تاکید بر اینکه عدم بهره‌گیری از تیم‌های وکالتی متخصص در حوزه استارتاپ و بیزینس، تحقق اهدافی مثل مهاجرت و اقامت را با ریسک‌های زیادی مواجه می‌کند، تصریح کرد: در غیر اینصورت شانس حصول نتیجه به شدت کاهش پیدا می‌کند.
هشدار نسبت به فعالیت دلالان و کلاهبرداران
وی با هشدار نسبت به فعالیت برخی دلالان در این حوزه، گفت: متاسفانه افرادی هستند که برای وکالت ارقام پائین و عجیبی را مطرح می‌کنند که اساسا شبهه برانگیز است. در این میان باید توجه داشت که برخی متقاضیان خود ارائه دهنده طرح و ایده هستند و در مورد برخی دیگر نیز از تخصصشان برای طرح و ایده استفاده می‌شود. این موضوع غالبا مورد توجه واقع نشده و در نتیجه قیمت‌های به ظاهر راضی‌کننده ارائه می‌شود.
وی در توضیح این مساله تصریح کرد: به عنوان نمونه فرد از یک وبسایت با صرف 500 یا هزار دلار یک بیزینس پلن را می‌خرد و بدون آنکه کار زیادی روی آن انجام شده باشد آن را برای بررسی ارائه می‌کند و به یکباره با موانعی مواجه می شود که در وهله اول نمی‌تواند به آپدیت‌ها پاسخ درست دهد و از آنجاکه طرح مربوطه به درستی شکل نگرفته، مامور مربوطه ر هم با شک و شبهه اساسی مواجه می‌کند؛ تا جایی که متوجه می‌شود مدارک متقاضی با تائیدیه های دریافت شده همخوانی ندارد.
این فعال حوزه استارتاپی در پایان با بیان اینکه قطعا مسئولان مربوطه در امر مهاجرت کشور مقصد اینگونه پرونده‌ها را رد می‌کنند، مطرح کرد: در بهترین حالت از سازمان ثالثی تقاضا می‌کنند که پرونده را مجددا دقیق و موشکافانه بررسی کند که لذا باید در هزینه‌های پایین تبلیغ شده برای ویزای توریستی شک کرد. در اغلب موارد آنها می خواهند پولی از شما بگیرند و کارتان را در ظاهر و بصورت مقطعی پیش ببرند.
انتهای پیام
