تحقیقات به عمل آمده توسط سازمان جهانی هوانوردی نشان می‌دهد خلبانان زن به طور میانگین در ایرلاین های سراسر جهان تنها ۵ درصد از خلبانان را تشکیل میدهند و این در حالیست که آنها از حافظه، تمرکز بالاتری به ویژه در مواقع بحرانی برخوردارند.
به گزارش کاماپرس به نقل از سی‌ان‌بی‌سی در سال ۲۰۲۰ میلادی شرکت‌های هواپیمایی جهان پیش از آغاز اپیدمی کرونا از کمبود خلبان رنج می‌بردند و با وجود کاهش شدید پروازها به دلیل بحران کرونا، این کمبود در خلبان‌های زن ادامه خواهد داشت. طبق آمار اعلام شده از سوی سازمان بین المللی هوانوردی(یاتا) در سال2019، تعداد خلبانان زن در سراسرجهان حدود ۹ هزار نفر بوده است. این آمار بیان‌گر این واقعیت است که تنها ۵ درصد خلبانان جهان را خلبانان زن تشکیل میدهند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد صنعت هوانوردی طی چند دهه اخیر پیشرفت چشمگیری داشته و پیش از بحران کرونا دوران رونق نسبی خود را سپری می‌کرد با این وجود تعداد خلبان‌های زن طی این سال‌ها افزایش بسیار اندکی داشته است.
تعداد خلبانان زن در برخی کشورهای بزرگ حتی از میانگین جهانی نیز بسیار کمتر است. برای مثال بر اساس تحقیقات انجام شده، از ۴ هزار و ۲۰۰ خلبانی که برای شرکت‌های هواپیمایی کشور روسیه کار می‌کنند، فقط 58 نفر آنها زن هستند. به عبارت دیگر در کشور پهناور روسیه با تعداد فراوان پروازها تنها 1.4 درصد از پروازها توسط خلبانان زن انجام می شود. پایین بودن تعداد خلبانان زن در بین برخی ایرلاین‌های برتر جهان نیز نکته قابل تامل دیگری است که بررسی‌های اخیر از آن خبر میدهند. برای نمونه درصد خلبانان زن در خطوط هوایی امارات که در حال حاضر یکی از برترین و پیشرفته ترین ایرلاین‌های جهان محسوب می‌شود تنها 2.3 درصد است. آمارها نشان می‌دهد در اروپا این نسبت تا حدودی بهتر است به این معنی که خلبان‌های زن در شرکت‌های هواپیمایی اروپا، ۱۰ درصد کل خلبانان را تشکیل میدهند. سه کشور استرالیا، آمریکا و کانادا نیز در این آمار، خلبانان زن بیشتری را نسبت به میانگین جهانی به کار گرفته‌اند. بر اساس تحقیقات سازمان جهانی هوانوردی در استرالیا ۱۱.۶ درصد ، در آمریکا 9.6 درصد و در‌کانادا 7.9 درصد خلبانان، خانم‌ها هستند. متاسفانه معروف‌ترین شرکت های هواپیمایی آمریکا مثل “دلتا”و “سات وست” هم درصد بسیار کمی خلبان خانم نسبت به آقایان دارند. پیش از بحران کرونا برآورد می‌شد صنعت هوانوردی سالانه حدود 5 تا 10 درصد پیشرفت کند و کمبود خلبان می توانست تأثیر منفی در این صنعت بجا بگذارد اما با شیوع کرونا رشد صنعت هوایی و تبعات آن بر تعداد خلبان‌ها نیازمند ارزیابی‌های جدید است.
بیشتر بخوانید:
رانندگی زنان بهتر است یا مردان؟
نابرابری حقوق خلبانان زن و مرد در برخی کشورها
درباره حقوق و دستمزد خلبانان زن نیز تحقیقات اخیر، نشان دهنده نابرابری در برخی کشورها است. به عنوان مثال در آمریکا، حقوق خلبانان بر اساس نوع قرارداد آنها محاسبه می شود نه جنسیت اما شواهد نشان می‌دهد که خلبان‌های زن در بریتانیا حقوق کمتری نسبت به همتایان مرد خود می‌گیرند.
صنعت هوانوردی به خلبانان زن بیشتری نیازمند است
براساس تحقیقات انجام شده، صنعت هوانوردی تا سال 2036 پیشرفت زیادی خواهد داشت و درآن زمان، حداقل ۶۳۷ هزار خلبان در این صنعت مورد نیاز است که درصد قابل توجهی از آنها باید خلبان‌های زن باشند.
علت نیاز صنعت هوانوردی به خلبانان زن این است که یافته‌های تحقیقاتی نشان می‌داد ذهن خانم‌ها نسبت به آقایان – در زمان هدایت هواپیما – فعال‌تر است و بیشتر از مردان نقشه و راه‌های هوایی را به یاد می‌آورند. ضمنا بررسی ها نشان می‌دهد ذهن خانم‌های خلبان می تواند به سرعت اطلاعات مورد نیاز در پرواز را جمع‌آوری کند و آنها در شرایط بحرانی عکس‌العمل بهتری از خود نشان میدهند. برای مثال، تامی جو شالت، خلبان 56 ساله ای توانست در شرایط بحرانی، هواپیما را سالم وبدون هیچ خسارت مالی وجانی به زمین بنشاند. درسال 2018، موتور این هواپیما در آسمان زمانی که نیمی از مسیر را طی کرده بود، دچار نقص فنی و وی مجبور به فرود اضطراری شد. بد نیست بدانید تامی جوشالت، اولین زن خلبان بوده که با هواپیمای جنگی “اف- 18″پرواز کرده است. براساس اطلاعات‌منتشر شده توسط سازمان هوانوردی زنان در ونکوور، خلبان نظامی زن در سراسرجهان حدود ۲۴ هزار و ۷۱۰ نفر هستند. شایان ذکر است اولین خلبان زن در جهان سارا تاکرال، یک بانوی هندی بود. وی در سال 1914 متولد شد و مدرک خلبانی اش را در 21 سالگی گرفت و در سن 94 سالگی در سال 2008 درگذشت.
یاتا
