سازمان در سال های ابتدایی فعالیت، از خدمات مشاوران خارجی و خصوصاً “UNIDO” وابسته به سازمان ملل، استفاده نمود و توانست ضمن ارائه خدمات، اقدام به انتقال تکنولوژی نیز بنماید. اما با مروری بر عملکرد این دوران، مدیران سازمان تصمیم گرفتند به جای ارائه خدمات ارشادی، مسوولیت دستاوردهای حاصل از بکارگیری روش های نوین مدیریتی در تحول بنگاه ها را بپذیرند و به این ترتیب سازمان رویکرد “ارائه خدمات حرفه ای مشاوره مدیریت ” با بهره گیری از مشاوران و مهندسان داخلی را اتخاذ کرد و به جای مرکزی با خدمات دولتی، بنا را بر ارزش آفرینی برای کارفرمایان و دریافت سهمی از سود حاصله برای خرید خدمات حرفه ای قرار داد. بنابراین سازمان مدیریت صنعتی، از دوران حیات اولیه خود به عنوان سازمانی خودگردان و بدون بهره گیری از بودجه دولتی، ارزش آفرینی برای کارفرما را مبنای حیات خود قرار داد. سازمان مدیریت صنعتی در اواخر دهه 40 شمسی فعالیت های آموزشی خود را با برگزاری دوره های مشترك پرورش مدیر با دانشگاه پنسیلوانیا – مدرسه وارتون آغاز نمود. این دوره ها در مقطع كارشناسی ارشد برگزار می شد و مدرك آن توسط دانشگاه وارتون كه همواره در رتبه بندی دانشكده های مدیریت جهان حائز رتبه های اول تا سوم می باشد، صادر می شد. این دوره ها تا پیروزی انقلاب اسامی 8 بار توسط سازمان مدیریت صنعتی برگزار گردید.