گزارش‌های مرکز آمار و بانک مرکزی بیانگر رشد مداوم تورم طی ماه‌های اخیر است. به گفته فعالان و صاحبنظران اقتصادی کشور، در حال حاضر اقتصاد ایران با خطر جدی در این زمینه رو به رو است. برخی تحلیل‌ها حاکی از این است که در صورت تداوم روند فعلی امکان 60 درصدی شدن نرخ تورم هم وجود دارد.
برای دسترسی سریع‌تر به اخبار داغ روز اینستاگرام کاماپرس را دنبال کنید. از اینجا وارد شوید.
به گزارش کاماپرس، تداوم افزایش تورم فشار زیادی بر زندگی اقشار کم درآمد جامعه وارد می‌کند. ضمن اینکه بسیاری از واحدهای اقتصادی و بنگاه‌های فعال هم با معضلات جدی مواجه خواهند شد. البته در چنین وضعیتی رئیس جمهور کشور اولویت اصلی کشور را مهار تورم دانسته و در این باره هم تمامی دستگاه‌های اجرایی را از منع تصمیمات تورم زا منع کرده است.
به اعتقاد برخی فعالان اقتصادی، تخصیص ارز 4 هزار و 200 تومانی باعث ایجاد چنین وضعیتی شده و باید حذف شود. اما در شرایط نابسامان فعلی اقتصاد کشور هرگونه تصمیم غلطی در این باره ممکن است شوک جدید بزرگی را ایجاد کند و مشکلات بیشتر شوند. درباره این موضوع مجیدرضا حریری، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین، در گفت و گو با ایسنا به ارزهای یارانه‌ای اشاره کرده است که تقریبا در تمامی دهه‌های بعد از پیروزی انقلاب به صورت کوتاه مدت به کار گرفته شده‌اند. این نوع ارزها سابقه طولانی دارند و برای ارزیابی عملکرد آن امکان ارائه یک نظر قاطع وجود ندارد.
انفجار تورم با یک تصمیم اشتباه!
به گفته مجیدرضا حریری، قطعا هدف از اجرای طرح تخصیص ارز دولتی، بهبود شرایط اقتصادی به نفع اقشار کم درآمد بوده اما در عمل این ارز تنها به یک عده خاصی تعلق پیدا کرده و بسیاری از آن محروم ماندند. در حال حاضر تورم ایران دو رقمی است و هرگونه تصمیم اشتباه مدیریت آن را دشوارتر خواهد کرد. اگر نرخ تورم از یک سطحی فراتر رود با سیاست‌های معمول قابل کنترل نیست و این مسئله ایجاد هزینه‌های اجتماعی و امنیتی و در نهایت فروپاشی اقتصادی را در برخواهد داشت.
هر طرحی دارای مزایا و معایبی است و ارز دولتی هم از این قاعده مستثنی نیست. در حال حاضر باید هر تصمیمی که درباره ارز یارانه‌ای گرفته می‌شود در راستای کنترل تورم باشد. در واقع باید مسائلی مثل نظارت، انضباط، شفافیت و رصد موجودی انبارهایی که پیش از این با ارز دولتی کالا وارد کرده‌اند در دستور کار قرار بگیرد.
تحریم‌ها یکی از عوامل ایجاد ارز چند نرخی در کشور محسوب می‌شود. با وجود اینکه گزینه‌های جایگزین دیگری به جای همکاری ایران و آمریکا وجود دارد اما تمامی آن‌ها هم تحت تاثیر تحریم قرار می‌گیرد. مثلا اگر ایران بخواهد از تمام مزایای توافق 25 ساله با چین یا عضویت شانگهای استفاده کند باید مسئله تحریم را در نظر بگیرد. در این باره مجیدرضا حریری معتقد است که می‌توان گزینه‌هایی بیرون از تحریم پیدا کرد اما استفاده از آن‌ها هم دشوار است و هم اینکه احتمالا به سطح حداکثری نمی‌رسد.
حصار تحریم در اطراف ایران
با وجود روابط سیاسی خوب ایران و چین در دوره تحریم‌ها این کشور به ایران کمکی نکرد. به نظر رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین، در این حوزه نباید مسائل سیاسی و اقتصادی را با هم تلفیق کرد. چین بارها مخالفت خود را موضوع تحریم ایران اعلام کرده اما ترس از تحریم شاید مانع از عملی کردن این موضوع شده است. در دنیای امروز بسیاری از شرکت‌های چینی حضوری گسترده دارند. برای مثال شرکتی که اپراتور بندر شانگهای است، در 18 نقطه دیگر دنیا نیز بنادری را در اختیار دارد، اگر این شرکت تحریم شود، تمام بنادرش تحریم خواهد شد. به هر حال کشور چین براساس اولویت‌های خود عمل می‌کند و ایران هم برای عبور از این شرایط باید تلاش کند.
در حال حاضر ایران به دنبال لغو تحریم‌هاست و برای اجرایی شدن آن تلاش می‌کند. اما در این باره نظر طرف آمریکایی هم مهم است. در کل هر چه ایران به دنبال عادی کردن روابط با کشورهای خارجی باشد، بهبود اقتصادی بیشتر می‌شود.
