کسب و کارها در شرایط بحرانی مانند جنگ همواره در معرض آسیبهای جدی هستند. این در حالیست که آسیب به یک کسب و کار میتواند تبعات بسیار گستردهتری در جامعه، انسانها و خانوادهها را نیز شامل شود. بر همین اساس کسب و کارها میبایست به دنبال آماده سازی شرایط تاب آوری در شرایط بحرانی مانند شرایط جنگ باشند.
رامین سمیع زاده، مدیرعامل «جابار» در گفتگوی اختصاصی با کاماپرس، از نحوه تاب آوری کسبوکارها، لزوم دگر دوستی مؤثر و ضرورت بازتعریف اهداف و خدمات یک کسبوکار سخن به میان آورده است.
با توجه به تجربههایی که داشتهاید، لطفا در ابتدا درباره ضرورت تاب آوری در شرایط کنونی کشور صحبت کنید؟
به نظرم ابتدا باید بدانیم که همه نهادها، اعم از افراد، شرکتها، وزارتخانهها، تیمها و کمیتهها وظیفه دارند تا مأموریتها و مسئولیتهای خود را بازنگری کنند. هر یک از ما باید به اندازه توان، ظرفیت و قدرتی که داریم، در این زمینه مراقبت و مواظبت کنیم. امروزه دیگر نمیتوان انتظار داشت که یک مراقبت یکپارچه و سراسری از سوی دولت وجود داشته باشد. البته این موضوع هیچگاه به طور کامل محقق نمیشود، اما در شرایط عادی و روزمره، هر کس به وظایف خود عمل میکند و هم اکنون نیز باید این کار را بکند. واقعیت این است که این روزها مفهوم «دگر دوستی مؤثر» مطرح شده است. به این معنا که هر کس، در هر سطحی که میتواند، باید از دیگران مراقبت کند. این مراقبت ممکن است در سطح خانواده، شرکت یا جامعه باشد. نکته مهم این است که امروزه این مراقبت نقش بسیار پررنگی دارد و فراتر از مسئولیت اجتماعی است. به نظرم این یک مأموریت است که هر کس باید به هر شکلی که میتواند آن را انجام دهد.
در مورد دوستی موثر بیشتر صحبت کنید. این مفهوم در عمل به چه معنا است؟
ما هم اکنون در روزگاری هستیم که چند عنصر کلیدی مانند اعتماد، اعتبار، آبرو و مهمتر از همه، امید، بسیار حیاتی هستند. این روزها بسیاری از افراد در معرض ناامیدی قرار دارند. هر کس که میتواند باید به هر تعداد که در توانش است، افراد را از این فضای ناامیدی خارج کند؛ حتی اگر این کار به سادگی آوردن لبخند بر لبان کسی باشد. اگر این فضای ناامیدی گسترش یابد و به یک اپیدمی تبدیل شود، معلوم نیست پیامدهای آن تا کجا ادامه یابد. این موضوع نهتنها ما، بلکه فرزندانمان و نسلهای آینده را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد.
من همیشه به نقل از برادرم جملهای را یادآوری میکنم که در بسیاری از سیستمهای توسعهنیافته، هیچکس مقصر نیست. اما در گفتوگویی با او به این نتیجه رسیدم که شاید بتوان گفت در عین حال که هیچکس مقصر نیست، همه ما به نوعی مقصر هم هستیم. هر کس که میتواند باید بخشی از این وضعیت را اصلاح کند و آن را به جایگاه درست خود بازگرداند. باید مراقب اعتماد، ارزش، امید و اخلاق باشیم، زیرا لطمه به این عناصر، آسیبهای بعدی را در جامعه به دنبال خواهد داشت.
آیا این موارد در زمینه کسبوکارها نیز مصداق پیدا میکند؟
بله در حوزه کسبوکار نیز این موضوع صدق میکند. معانی که امروز در کسبوکار تعریف میکنیم، تحت تأثیر شرایط باید بازتعریف شوند. وقتی هوش مصنوعی وارد میشود یا جنگی رخ میدهد، معانی تغییر میکنند. تا دیروز بازاریابی بر کیفیت و قیمت متمرکز بود، اما امروز امنیت و انسانیت اهمیت یافتهاند.
در این روزها، که صداهای زیادی در اطرافمان وجود دارد، باید بتوانیم با حرفهایمان حس امنیت، امید یا خوشحالی را به دیگران منتقل کنیم. معانی مدام در حال تغییر هستند و باید هر چند وقت یکبار بازتعریف شوند. مثلاً در کسبوکار حوزه لجستیک، گاهی فقط یک بسته را جابهجا نمیکنیم، بلکه امید را منتقل میکنیم. این تعاریف باید مدام بازنگری شوند.
وظیفه سازمانها در این شرایط بحرانی چیست؟
در شرایط بحرانی، سازمانها باید کمیتههای بحران تشکیل دهند و ذینفعان خود را فراتر از خودشان، پرسنل، تأمینکنندگان یا مشتریانشان در نظر بگیرند و دامنه مسئولیتشان را تا حد ممکن گسترش دهند.
آیا در این راستا در «جابار» هم اقداماتی صورت گرفته است؟
طبیعتاً وقتی در کسبوکار ما تعداد مرسولات کاهش مییابد، بر همه چیز تأثیر میگذارد و افت کاری ایجاد میشود، اما ما در جابار خدمترسانی را متوقف نکردیم. همچنین با همکاری پست و تیپاکس در شرایط بحرانی، امکانی فراهم کردهایم که اگر افراد در منزل نباشند، خودشان یا شخص دیگری که در محل حضور دارند؛ بتوانند بستههای خود را از طریق کدهایی که ارائه میشود، از جابار یا نزدیک محل کارشان تحویل بگیرند. این زیرساختها تقریباً آماده شدهاند تا در صورت بروز بحران دوباره، این امکان برای ما، شرکتهای بزرگ دولتی و خصوصی و فروشگاههای آنلاینی که با آنها همکاری میکنیم، فراهم باشد.
انتهای پیام
مرتبط با :
