هتلداری یکی از ارکان گردشگری است. این صنعت در جزیره کیش -که یک منطقه ویژه گردشگری به شمار می‌رود- اهمیتی ویژه پیدا می‌کند. در کیش تعداد پروازها نسبت به گذشته کاهش یافته و این معضل، کسب‌وکارهای منطقه را با بحران کمبود گردشگر مواجه کرده است. از سوی دیگر برای پذیرایی همین تعداد مسافر نیز، نیروی انسانی آموزش‌دیده و امکانات رفاهی به‌روز به حد کفایت وجود ندارد.
این مسائل و مشکلات دیگر پیش روی هتلداران، کاماپرس را ترغیب کرد تا با فعالان این حوزه گفت‌وگو کند و مطالبه آن‌ها را از سیاست‌گذاران کشور و جزیره کیش انعکاس دهد.
در ادامه گفت‌وگوهای اختصاصی با فعالان اقتصادی و گردشگری، این بار به سراغ فرشید رحیم‌پور، مدیر هتل پالاس کیش رفته‌ایم.
به نظر شما اولین مانع بر سر شکوفایی هتلداری در کیش چیست؟
اولین گام برای رونق گردشگری و به تبع آن هتلداری، حمل و نقل مناسب است. کیش یک جزیره است و بهترین راهی که گردشگران و تجار می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند، راه هوایی است اما تعداد پروازهای داخلی به کیش بسیار پایین است. پروازهای خارجی به کیش نیز تنها از مبدأ دبی انجام می‌شوند که به‌تازگی راه‌اندازی شده است. به‌تازگی بعضی از سرمایه‌گذارها و فعالان گردشگری به سمت تأسیس ایرلاین حرکت کرده‌اند و تعدادی از آن‌ها نیز موفق شده‌اند که هواپیمایی آوا یک نمونه از آن‌ها است. اما برخی از مسائل باعث تعویض خط پروازی به مقاصد به‌صرفه‌تر اقتصادی مانند ترکیه می‌شود.
هتلداران هرقدر هم برای جذب مسافر تبلیغ کنند دسترسی لازم به جزیره وجود ندارد. کسی اگر قصد سفر هم داشته باشد -چه این سفر یک روزه باشد چه 10 روزه- نمی‌تواند به‌دلخواه خود زمان پرواز را تعیین کند و حتماً باید به تورگردها روی بیاورد که سفر را در قالب پکیجی تعریف کرده‌اند و حتی مدت آن را هم تعیین می‌کنند. مسافر حتی این اختیار را ندارد که هتل و پرواز را به‌طور جداگانه انتخاب کند، چراکه پروازها برای هتل‌های خاصی در نظر گرفته شده‌اند. تمام این موارد باعث از رونق افتادن کار هتلداری در کیش می‌شود.
از آن‌جا که کیش جزیره‌ای گردشگری است، کار همه ساکنین در قسمت‌های مختلف اعم از بازار، بخش‌های فنی و تأسیساتی، هتل‌ها، رستوران‌ها و ارگان‌ها، ارائه خدمت به مسافران است. مسافر باید به کیش بیاید تا ساکنان بتوانند کسب درآمد کنند؛ اما فعلا به دلایل موجود این امکان فراهم نیست و این موضوع کیش را از رونق انداخته است.
روند هتل سازی در کیش را چگونه ارزیابی می کنید؟
یکی از فعالان اقتصادی کیش نیز در گفت‌وگو با کاماپرس، به موضوع کمبود گردشگر اشاره کرد و گفت 52 هتل در کیش داریم و بیش از 50 هتل نیز در حال ساخت است اما گردشگر جدیدی به کیش اضافه نمی‌شود. به نظر شما با این وضعیت، آیا باید روند هتل سازی را در کیش متوقف یا کند کرد؟
ما همه به امید زنده‌ایم. ساخت هتل سرمایه بزرگی را طلب می‌کند. حتی اگر هتل‌ساز تیم بسیار فعالی داشته باشد، حداقل باید 6 سال مداوم در بخش‌های مختلف (از مصالح تا تجهیزات) به‌صورت یک‌طرفه هزینه بپردازد بدون آن‌که سودی عایدش شود و تازه بعد از 6 سال، می‌توان از پروژه بهره‌برداری کرد؛ با این‌حال مواردی مانند ارزش افزوده ملک در کیش، حمایت‌های سازمان منطقه آزاد با ارائه اقساطی زمین دولتی و چشم‌انداز موقعیت و ظرفیت‌های کیش افراد بسیاری را به ساخت هتل ترغیب کرده است. متأسفانه به‌خاطر ایران‌هراسی و ضعف روابط بین‌الملل، به کشورهایی که می‌توانند مبدأ سفرهای سودآور به ایران باشند دسترسی نداریم؛ اما باز همه امید دارند که گشایشی صورت بگیرد.
بیشتر بخوانید:
دلیل کمبود تعداد پرواز به کیش چیست؟ آیا علت، قیمت بالای بلیت است یا هواپیمایی‌‍‌ها همکاری نمیکنند؟
همه این مسائل به‌طور زنجیروار به هم متصل هستند. تعداد شرکت‌های هواپیمایی در داخل کشور محدود است. طبق آمار رسمی دولت، تعداد هواپیماهای موجود در کشور کمتر از تعدادی است که به آن نیاز داریم. کمبود ایرلاین‌ها و هواپیما، اصلی‌ترین دلیل کم بودن تعداد پروازها است. این کمبود پرواز، کفه تقاضا را از عرضه سنگین‌تر می‌کند و باعث گرانی بلیت می‌شود.
بارها از فعالان اقتصادی منطقه شنیده‌ایم که منطقه آزاد کیش تنها اسماً منطقه آزاد است و از نظر محدودیت‌های اقتصادی و اجتماعی دست کمی از سرزمین اصلی ندارد. آیا شما به‌عنوان یک هتل‌دار با محدودیت‌های این‌چنینی مواجه بوده‌اید؟
کیش یک منطقه آزاد تجاری و اقتصادی است. گاهی بعضی از افراد مفهوم منطقه آزاد را اشتباه تشخیص می‌دهند. در منطقه آزاد باید معافیت گمرکی و مالیاتی برقرار باشد. برای وارد کردن کالا به سرزمین اصلی باید هزینه‌ای برابر با اصل کالا (یعنی صددرصد) را به‌عنوان گمرک بپردازید. در منطقه آزاد این عدد زیر 10 درصد است. هرچند جدیداً با ورود شرکت‌های دارایی و مطرح شدن بحث مالیات در کیش، این موضوع در چشم عموم، زیر سؤال رفته است. اما محدودیت‌های اجتماعی، جزئی از قوانین یک کشور اسلامی هستند که در همه‌جای آن لازم‌الاجرا است و همه این را پذیرفته‌ایم. البته شدت و ضعف این محدودیت‌ها در هر شهر متفاوت است. ممنوعیتی که چندی پیش برای کیش وضع شد در زمینه موسیقی دیجیتال و فعالیت دی‌جی‌ها بود که با اعتراض افراد فعال در این زمینه و رستوران‌ها همراه شد.
هتلداران در گفت‌وگو با کاماپرس، اختصاص یارانه به هتل‌ها، اعطای وام بلند مدت و حذف مالیات برای هتل را به‌عنوان سه خواسته مالی از دولت مطرح کرده‌اند. شما اولویت را از میان این سه به کدام می‌دهید؟
هتلداری یک فعالیت خدماتی بسیار دشوار است. اختصاص یارانه و حذف مالیات برای فعالیت‌های خدماتی می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. این دو مورد نسبت به وام بلندمدت ارجحیت دارند. امروز ضعیف‌ترین هتل در کیش بالای یک‌هزار میلیارد تومان ارزش‌گذاری می‌شود. برای کسی که چنین سرمایه‌گذاری انجام داده، تأمین سرمایه در گردش مسئله‌ای نیست. هتل‌دار درصورتی به وام نیاز پیدا می‌کند که بخواهد نوسازی انجام دهد. خود بانک‌ها به‌خاطر نیاز به مشتری عمده می‌توانند این وام را در اختیار هتل‌ها بگذارند و روی سندیکاها نیزمی‌توان حساب کرد. آن‌چه از دولت می‌توان توقع داشت سامان‌دهی مالیات و یارانه (به‌ویژه یارانه بر حامل‌های انرژی) است. اکنون هتل‌های 3 ستاره از مالیات معاف هستند، درحالی‌که هتل‌های 4 و 5 ستاره هزینه بیشتری بابت تشریفات، نیروها و مواد اولیه می‌پردازند و بیشتر مستحق دریافت چنین حمایت‌هایی هستند.
مهمترین مانعی که بین کیش فعلی و یک منطقه گردشگری استاندارد قرار دارد، چیست؟
گردشگری اقسام مختلف دارد. در کشوری مانند عربستان گردشگری از نوع زیارتی است. کیش، یک منطقه گردشگری تفریحی محسوب می‌شود. مانع موجود بر سر راه ایجاد یک منطقه گردشگری استاندارد در کیش، کمبود تجهیزات است. قبلاً در کیش اگر 10 سال از عمر یک تاکسی سپری می‌شد آن را از رده خارج می‌کردند و یک تاکسی مدل روز به جای آن می‌گذاشتند. اما امروز تاکسی‌هایی داریم که دو برابر این مدت کار کرده‌اند و هنوز در حال فعالیت هستند. این وضعیت هم به کیفیت حمل و نقل آسیب می‌زند و هم ظاهر شهر را مخدوش می‌کند. اولین برخورد یک هتل‌دار با میهمانش، استقبال فرودگاهی است؛ اما کمبود خودرو و یا محدودیت‌هایی که برای صدور پلاک و غیره وجود دارد نمی‌گذارد که من وظیفه‌ام را انجام دهم و خودرویی درخور شأن هتل را همراه با فرد مناسب به استقبال مهمانم بفرستم.
نمونه دیگر تفریحات دریایی و هوایی است که به‌خاطر شرایط نرخ ارز ما همواره مجبور به استفاده از نمونه‌های منسوخ‌شده یا قدیمی هستیم. این به‌روز نبودن چه در تأسیسات و چه در مکان‌های تفریحی و زیرساخت‌ها مانند رستوران‌ها، هتل‌ها، در سطح شهر و… باعث می‌شود؛ ما هیچ‌گاه به آن استاندارد واقعی دست پیدا نکنیم. موضوع حائز اهمیت دیگری که به آن پرداخته نمی‌شود، منابع انسانی و کیفیت آموزش آن است. متأسفانه هیچ سرمایه‌گذاری روی بحث آموزش و رفاه افراد شاغل در کیش صورت نمی‌گیرد. همه افرادی که در کیش کار می‌کنند مهاجر هستند. فردی که از محل زندگی خود به قصد کار در کیش مهاجرت کرده باید وسایل رفاهی و امکانات حمل و نقل آسان به محل کار خود را داشته باشد. در کنار امکانات رفاهی باید برای آموزش منابع انسانی و افزایش مهارت آن‌ها نیز تلاش کرد.
گمان نمی‌کنم اکنون حتی سه آموزشگاه فعال نیز در کیش وجود داشته باشد که در زمینه‌های تخصصی آداب معاشرت، تشریفات و خدمات حرفه‌ای، نیرویی در حد استاندارد بین‌المللی تربیت کنند. فقر نیروی کار در کیش بسیار جدی است.
بعضی از فعالان اقتصادی معتقدند در ایران هتل‌ها حکم اقامت‌گاهی شبانه را پیدا کرده‌اند و به آن مفهوم استاندارد دیده نمی‌شود. آیا امکان ایجاد یک هتل استاندارد در ایران وجود دارد؟
قطعاً؛ با تمام احترامی که برای نظرات عزیزان قائلم این نظر را رد می‌کنم. هتل‌های زنجیره با برند مشهور جهانی مانند هیلتون و شرایتون در عربستان هم شعبه دارند. درحالی‌که در عربستان نه نوشیدنی‌های الکلی سرو می‌شوند و نه دیسکو و کازینو وجود دارد. این موارد جزو خدمات ضروری یک هتل محسوب نمی‌شوند. رسالت اصلی هتل در درجه اول فراهم کردن امکان اقامتی امن و راحت و در قدم بعد تأمین خوراک و نوشیدنی با کیفیت بسیار بالا است. در درجات بعد، استخر و مجموعه‌های ورزشی هم اضافه می‌شوند. امکان چنین خدماتی (در چارچوب قواعد کشور) امکان‌پذیر است؛ به‌شرطی که نیروی با کیفیت آموزش دهیم. ما با علم به سیاست‌های این کشور، تصمیم به سرمایه‌گذاری در آن گرفته‌ایم. وجه تفاوت ما در دنیا در بحث تکنولوژی و آموزش است که نمی‌توانیم تکنولوژی روز دنیا را داشته باشیم و یا لازم است برای آن هزینه بیشتری صرف کنیم و این محدودیت ما را همواره یک پله از دنیا عقب‌تر نگه می‌دارد.
آیا آمد و شد دولت‌ها وضع را برای گردشگری و هتلداری در کیش تغییر می‌دهد؟
مسلماً همین‌طور است؛ زیرا تغییر دولت‌ها می‌تواند روابط بین‌الملل را متأثر کند و با تأثیر بر وضع روادید و ویزا به سهولت سفر کمک کند. یک امتیاز کیش این است که گردشگران خارجی برای اقامت دوهفته‌ای در آن نیاز به ویزا از کشور مبدأ ندارند و در فرودگاه برای آن‌ها ویزا صادر می‌شود. استفاده از این امکان نیاز به پرواز مستقیم دارد که به‌جز دبی از هیچ مبدأ خارجی پرواز مستقیمی به کیش نداریم. اگر دولتی بتواند امکان پروازی مستقیم را بین ایران و کشورهای دیگر فراهم کند، بی‌نیاز بودن از ویزای کشور مبدأ می‌توانست کیش را به مقصدی جذاب برای گردشگران تبدیل کند.
اگر مایلید به نکته‌ای اشاره کنید که در سؤال‌ها به آن اشاره نشده، بفرمایید.
به‌عنوان شخصی که نوجوانی و جوانی‌اش را در هتلداری سپری کرده و افتخار همکاری با افراد بزرگی را داشته‌ام آرزو می‌کنم اتفاقات خوبی برای این صنعت دل‌چسب، درآمدزا و مفید رقم بخورد. موضوعی که بار دیگر می‌خواهم به آن اشاره کنم فقر منابع انسانی در کیش است. آرزو دارم دولت و سرمایه‌گذاران، جوان‌ها را در این صنعت دخالت بدهند. مدام از بیکاری گفته می‌شود اما در کیش مشکل کمبود نیروی کار داریم؛ دلیل این موضوع عدم آموزش و تربیت نیروی کارآمد است. علاوه بر دولت، سندیکاها و سرمایه‌گذاران نیز باید برای رفع این کمبود و ایجاد زیرساخت‌های لازم تلاش کنند.
انتهای پیام
مرتبط با :
هتل پالاس کیش
