یکی از تصاویری که از مراسم افتتاحیه المپیک پاریس منتشر شده، برای ایرانی‌ها جالب و سوال برانگیز بوده است. در این تصویر اثر نگارگری تاریخی ایرانی در رودخانه سن مشاهده می‌شود و انگار سری از آب بیرون آمده است.
به گزارش کاماپرس، آرش نورآقایی مدیر مسئول فصل‌نامه گیلگمش، در صفحه اینستاگرام خود، با انتشار این عکس و همچنین تصویر نگارگری اصلی یادداشتی را منتشر کرده است.
نورآقایی در این یادداشت در شرح عکس نوشته است: نمی‌دانم در انتخاب این نگارگری خاص ایرانی همزمان با بازی‌های المپیک در کنار رود سن چه مفهومی مد نظر بوده است، با این حال از چند زاویه قابل بررسی است؛ در نگارگری اصلی یکی «شاه» است و یکی «شاهد»، اما در این نقشه خیره به «سن» شاهی در کار نیست و فقط شاهد گویی سر از آب برآورده و نظاره‌گر روزگار است.
بیشتر بخوانید:
آن «لب» پوشیده شده در زیر آب گویی یک راز تاریخی را پنهان کرده است؛ همان رازی که «سیروس شمیسا» آن را در «شاهد بازی در ادبیات فارسی» بیان کرده است و «ویلم فلور» در کتاب «تاریخ اجتماعی روابط جنسی در ایران».
اما همراه با نگارگری یک بیت شعر هم نوشته شده است: برآرد روزگارت از سه لب کام/ لب یار و لب جوی و لب جام
این سه «لب» که به طرز شگفتی در این تصویر پنهان شده است، در اشعار چندی از شاعران از جمله قطران تبریزی، ادیب صابر، خاقانی، سلمان ساوجی، جهان ملک خاتون، جامی و یغمای جندقی_ که بیت بالا هم از اوست و بارها این بیت را در اشعارش تکرار کرده_نمود داشته است. اما جالب اینکه تصویری که لبش را آب پوشانده، بی‌لب نهفته در شعر شاعر را فریاد می‌زند؛ چرا که خودش تصویر «یار»ی است که در رویدادی که «جام»ها اهدا می‌شود و «جام»هایی سر کشیده می‌شوند، در «جوی» سن جای گرفته و به آن می‌نگرد.
انتهای پیام
