سوادآموزی یکی از مهم‌ترین مسائل آموزش و پرورش جامعه ایران محسوب می‌شود، چرا که برپایه آمار منتشر شده مرکز پژوهش‌های مجلس در سال 1398 خورشیدی، ایران بالغ بر 8.975.553 نفر بی‌سواد دارد.
به گزارش کاماپرس، مادری از عشق بی‌پایان دخترکش به «نخودی» و داستانک‌های «فارسی‌آموز ادبی» سخن می‌گفت و نشانه‌ی آن را نیز جدا نشدن دخترک از کتابش می‌دانست. می گفت: «شدنی نیست اگر بخواهیم به مهمانی یا بیرون از خانه برویم و دخترکم بدون کتاب فارسی‌آموز این کار را انجام دهد.» سپس با خنده و شادی گفت: «این کتاب برای کودکان نوآموز، مانند دیوان شاعران بزرگ برای ما بزرگسالان فارسی‌زبان است. هنگامی‌که با آن‌ها آشنا می‌شویم، دیگر هیچ گاه نمی‌توانیم آن‌ها را از خود و خانه‌‌ی‌مان دور کنیم.» هریک از ما بزرگسالان زمانی کودک بوده‌ایم و احتمالاً همه‌ی ما تا حدودی با نظام خشک و غیرمنعطف آموزشی مواجه شده‌‌ایم. در سالیان اخیر، از گوشه و کنار، درباره‌ی شیوه‌های گوناگون آموزش خلاق چیزهایی به گوش‌مان خورده است، بسته‌هایی که گاه در حد فلش‌کارت‌های رنگارنگ، سی‌دی‌های آموزشی همراه با موسیقی‌های شاد و گاه غیرمتعارف‌اند؛ اما کمتر شنیده‌ایم که کودکی کتاب آموزش فارسی را با خود به مهمانی ببرد! آخر، پروسه‌ی سخت آموزش و لذت مهمانی، چندان با هم جور نیستند! به نظر می‌رسد که اینبار، معجزه‌ی آموزش خلاق از راه ادبیات کودکان جواب داده است.
«فارسی‌آموز نخودی»، لذت آموزش زبان فارسی
«اکنون در ایران و بیرون از ایران هزاران کودک و گاه بزرگ‌سالانی هستند که با فارسی‌آموز های ادبی (نُخودی) خواندن و نوشتن را آموخته‌اند یا می آموزند. برای کسی که بخشی از کارش را روی برنامه‌ی سوادآموزی گذاشته، هیچ ارمغانی ارزنده‌تر از این نیست که کودکان یا بزرگ‌سالانی سر راه او پدیدار شوند و سپاسگزارانه از آموختن زبان فارسی، آن هم با روش و راه‌بردی که در این بسته‌ها آمده است، سخنی به مهر بگویند. اگرچه چنین سخنانی انگیزه‌هایی نیکو به نویسنده می‌دهد که کارش را هرچه بهتر انجام دهد، فراتر از آن، پرسش‌هایی بیشتر در چرایی و چگونگی ناکارآمدی روش‌های آموزش زبان فارسی به نوآموزان در ذهن او می‌سازد.»
این‌ها سخنان آقای «محمدهادی محمدی» نویسنده‌ی «فارسی‌آموز نخودی 1، 2» و «فارسی‌آموز ادبی 3» است. محمدی، که علاوه‌بر پژوهش در حوزه‌ی آموزش زبان فارسی و تاریخ کودکی، سال‌هاست در گستره‌ی ادبیات کودک قلم می‌زند، شیوه‌ای نوین را برای سوادآموزی، هم به کودکان و هم به بزرگسالان، مد نظر قرار داده است.
«اگر از من پرسیده شود چه جادویی برای این روش آموزش به کار برده‌ام، فقط و فقط می‌گویم پیدا کردن آن چیزی که اوید دکرولی، آموزش گر برجسته‌ی بلژیکی، در سده‌ی پیش گفته است: پیدا کردن کانون‌های علاقه‌ی کودکان.»
به گزارش ایسنا، «می‌توانم بگویم یکی از کانونی‌ترین بخش‌های علاقه‌ی کودکان، داستان و ادبیات است. بی‌گمان جادوی واژه‌ها در پیکر و ریخت داستان، چیزی است که هر کودکی را دوستانه و از روی خویش‌رفتاری به بند هیجانِ دانستن می کشد. در بیش از یک دهه‌ای که از انتشار این بستههای آموزشی می گذرد، نمونه‌های زیادی را دیده‌ام که همه گواهی‌دهنده‌ی کارسازی بسیار این داستانک‌ها در آموزش زبان فارسی است.
خصویات بستههای آموزشی نخودی
«فارسی‌آموز ۱» مجموعه داستانهایی است به ترتیب نویسه های الفبا با شخصیتی ثابت. این داستانها از نخودیا میگوید که تک و تنهاست. از سوی دیگر، هر تک‌داستان نخودی، همچنان که یک شخصیت ثابت دارد، جدا از دیگر داستانهاست. کودک از هر کجای کتاب که آغاز کند به خواندن، نیازی ندارد بداند نخودی کیست!
اما نخودی در «فارسی‌آموز ۲» چگونه است؟ اینبار نخودی، از تنهاییاش خسته شده و به دنبال کسی می‌گردد تا با او همراه شود… تا اینکه نخودفرنگی را می‌بیند.
در حقیقت، آموزگار «فارسىی آموز پايه» شخصیت نخودى بود، اما در کتاب «فارسىی آموز 2»، نخود فرنگى به کمک نخودى مى آيد و او نيز آموزگار زبان آموزان مىشود و به همراه نخودى کار آموزش فارسی دوم دبستان را از راه داستانکهاى کوتاه و گيرا ادامه مىدهد. در این میان، «فارسی‌آموز ادبی ۳» بخش پیشرفته‌ی آموزش خلاق زبان فارسی پایه است. در ادامه‌ی راه سوادآموزی با «بستههای نخودی»، با کمک «فارسی‌آموز ۳» افراد می‌توانند مهارت‌های خواندن و نوشتن خلاق را در خود بهبود بخشند و از ادبیات ناب بهره‌ی بیشتری ببرند.
برای دسترسی سریعتر به اخبار مهم روز، عضو کانال تلگرام کاماپرس شوید. برای عضو شدن اینجا را کلیک کنید.
انتهای پیام
