حدود سه ماهی است که داروی رانیتیدین از داروخانه های کشور جمع آوری شده و پزشکان هم داروی فاموتیدین را به جای رانیتدین تجویز می کنند.
به گزارش کاماپرس، داروی رانیتیدین که به صورت قرص در بازار داروی ایران عرضه می شد یکی از پرمصرف ترین داروها برای کنترل اسید معده بود. حتی عنوان می شد که ایران در مصرف رانیتیدین در دنیا رکوردار است. 24 فروردین سالجاری سازمان غذا و دارو در اطلاعیهای، دستور جمعآوری و حذف همه فرآوردههای رانیتیدین از بازار دارویی کشور را صادر کرد، علت اصلی جمع آوری این دارو در بازار، امکان تولید یک ماده سرطان زا در آن است.
نایب رئیس انجمن داروسازان ایران با اشاره به احتمال خطرزا بودن این دارو اظهار کرد: یک نکته مهم که در مورد همه داروها وجود دارد این است که پرونده ایمنی آنها هیچ وقت بسته نمیشود، یعنی ممکن است سالها بعد از تولید یک دارو و با پیشرفت علم، عوارض جانبی جدیدی شناسایی شود که دولتها مجبور باشند یک دارو را از بازار جمع آوری کنند.
علی فاطمی ادامه داد: در مورد رانیتیدین هم همین اتفاق افتاد، دانشمندان متوجه شدند که ماهها یا سالها بعد از تولید این دارو و در شرایط محیطی نامناسب، ممکن است که یک ماده سرطان زا (از گروه نیتروز آمینها) در آن اینجا شود.
او افزود: بیشترین تماس ما با نیتروزآمینها، از طریق هوای آلوده (به ویژه دود تنباکو و هوای داخل ماشین)، غداهایی مانند سوسیس و کالباس و تماس با برخی مواد شوینده و بهداشتی اتفاق میافتد که مقدار خیلی کم این مواد میتواند به شدت سرطان زا باشد؛ به همین علت امروزه کنترلهای زیادی صورت میگیرد تا تماس افراد با نیتروز آمینها به صفر نزدیک شود.
فاموتیدین بهترین جایگزین رانیتیدین
نایب رئیس انجمن داروسازان ایران در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران اضافه کرد: شرکتهای داروسازی با مشاهده کمترین مقدار از این ماده در داروها، تولید آنها را متوقف میکنند تا آسیبی به بیماران وارد نشود.
فاطمی بیان کرد: فاموتیدین از خانواده رانیتیدین است و برای جلوگیری از ترشح اسید معده حدود ۵ برابر نسبت به رانیتیدین قدرت بیشتری دارد، در ضمن عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن کمتر است. برخلاف رانیتیدین که معمولا باید روزی دوبار استفاده شود، میتوانیم برای درمان رفلاکس معده (بازگشت اسید به مری)، زخم معده، سوء هاضمه و همینطور پیشگیری از خونریزی معده ناشی از استرس، فاموتیدین را فقط روزی یک بار (شب ها) استفاده کنیم.
انتهای پیام