مسعود پزشکیان به‌عنوان نهمین رئیس‌جمهوری ایران انتخاب شد و قول داد که بر روی حل مشکل فیلترینگ اینترنت تمرکز کند. او در طول مبارزات انتخاباتی، مخالفت با فیلترینگ را به دلیل آسیب‌هایی که به کسب‌وکارها می‌زند، مطرح کرد و وعده داد که برای اصلاح نظام فیلترینگ تلاش خواهد کرد. پزشکیان تأکید داشت که اینترنت باید آزاد شود ولی برنامه مشخصی برای اجرای این وعده ارائه نکرد. با انتخاب او به‌عنوان رئیس‌جمهور، انتظار می‌رود که برنامه‌هایش برای رفع محدودیت‌های اینترنتی را آغاز کند.
شهاب کاظمیان مدیرعامل «مامان پز» به‌عنوان مدیر یکی از بزرگ‌ترین کسبوکارهای فضای مجازی در گفتوگو با کاماپرس انتظارات خود از وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات آینده را مطرح کرده و تاکید می‌کند که نخستین گام وزیر آینده ارتباطات باید رسیدگی به وضعیت اینترنت باشد.
او در این گفتوگو تاکید می‌کند که وزیر آینده باید به این 4 نکته اصلی توجه و تمام تلاش خود را برای رونق فضای کسبوکارهای اینترنتی متمرکز کند.
اینترنت مثل خون در رگ‌های یک کسب‌وکار اینترنتی
سرعت اینترنت: اینترنت مثل خون در رگ‌های یک کسب‌وکار اینترنتی است. مثل این می‌ماند به نانوا آرد مناسب نرسانی و نان باکیفیت طلب کنی؛ به بنّا سیمان و آجر نرسانی و ساختمان دوبلکس بخواهی. سرعت و کیفیت اینترنت کنونی ایران فاجعه است و بارها گزارش‌های کارشناسی از سوی نهادهای مربوطه اعلام‌شده مانند گزارش تخصصی کمیسیون اینترنت و زیرساخت انجمن تجارت الکترونیک تهران.
بیشتر بخوانید:
- درخواست انجمن صنفی کسبوکارهای اینترنتی از پزشکیان؛ حل 3 مشکل بزرگ
- 8 توصیه به وزیر آینده ارتباطات ؛ عضو هیئت مدیره سازمان نظام صنفی رایانه‌ای
- پرچمداران فناوری از وزیر ارتباطات دولت جدید چه می خواهند؟
تحریم‌ها و فیلترینگ: سرویس‌های بین‌المللی پرشماری وجود دارد که هر استارت‌آپ برای توسعه و یا نصب نرم‌افزار و مدیریت تسک‌ها به آن نیازمند است و تحریم و فیلترینگ همچون دو لبه قیچی کمر به قطع ارتباط کاربران ایرانی با این سرویس‌ها بسته‌اند. بخشی از این سرویس‌ها از بیرون برای کاربران ایرانی تحریم است؛ مانند Gradle و یا Docker و Trello و Notion و بخش دیگر که از داخل فیلتر شده‌اند مانند Google Play و Digital Ocean و حتی گه‌گاه Cloud Flare.
رگولاتوری پرشمار و غیرشفاف و اجرای سلیقه‌ای: اوضاع مجوزهای فعالیت و رگولاتوری داستانی است پر آب چشم. هر کدام از حوزه‌های مختلف کسب‌وکار، چندین صاحب دارد و هرکدام از منظر خود اقدام به رگولاتوری می‌کنند و هیچ نگاه یکپارچه‌ای وجود ندارد. از آن بدتر تغییرات مداوم قوانین و آیین‌نامه‌هاست که همیشه کارآفرینان را سورپرایز و گیج می‌کند و نمی‌گذارد بر روی زمین سفت قدم بردارند. یکی از مثال‌های بارز آن بحث اجازه فعالیت شرکت‌های دانش‌بنیان در ساختمان‌های مسکونی است که آن‌قدر تبصره و پیچیدگی‌های سلیقه‌ای در مقام اجرا توسط شهرداری‌ها پیداکرده که بسیاری از این شرکت‌های دانش‌بنیان عطای آن را به لقای آن بخشیده‌اند و به‌جای استفاده از این امتیاز، با زیرمیزی به کارشناسان شهرداری مشکل را حل می‌کنند.
سامانه مؤدیان و بحث مالیات: از کسی پوشیده نیست که دولت حساب ویژه‌ای در سالیان اخیر بر روی اخذ مالیات از شرکت‌ها بازکرده است که فی‌نفسه امر پسندیده‌ای ست. اما گویی زورش به شرکت‌های بزرگ نرسیده و برای شرکت‌های کوچک و استارت‌آپ‌ها کیسه دوخته است. فارغ از بحث سخت‌گیری‌ها و کم‌لطفی‌ها در زمینه معافیت‌های مالیاتی استارت‌آپ‌ها، اما حتی برخی مواقع این مدل کسب‌وکارها را به رسمیت نشناخته و همین امر سبب ایجاد ریسک‌های جدی برای ادامه فعالیت آن‌ها شده است. به‌طور مثال بیش از یک سال است که سامانه مؤدیان راه‌اندازی شده اما هنوز بسیاری از استارت‌آپ‌ها با بیزینس مدل پلتفرمی که اقدام به صدور فاکتورهای به‌اصطلاح حق‌العمل‌کاری می‌کنند، سردرگم هستند که چگونه فاکتورهای خود را بر روی این سامانه می‌بایست بارگذاری کنند و هیچ‌کس حتی خود مسئولان مربوطه در سازمان هم پاسخ روشنی برای آن‌ها ندارند.
انتهای پیام
مرتبط با :
مامان پز
