«چهارهزار کودک زبالهگرد در تهران. این آخرین آمار درباره کودکانی است که با زبالهگردی در خیابان روزگار میگذرانند»
به گزارش کاماپرس؛ دیدن کودکان خم شده تا کمر در سطلهای زباله خیابانها این روزها برای کمتر رهگذری ناشناخته است. فرقی نمیکند اهل کجا باشند. ایرانی، افغانستانی و یا هر جای دیگر، آنها تنها قربانی تشدید شکاف طبقاتی، مهاجرت اجباری و در نهایت بهرهکشی غیرقانونی و غیرانسانی ساختارهای اقتصادی حاکم بر جامعه هستند.زباله گردی کودکان که در سالهای اخیر رواج یافته به عنوان یکی از سختترین اشکال کار کودک بارها سوژه اعتراض نهادهای مدنی به حاکمیت شهری و دستگاههای اجرایی متولی قرار گرفته است. این روزها و همزمان با 12ژوئن روز جهانی مبارزه برای لغو کار کودک، موضوع زبالهگردی کودکان مجددا در رسانهها مطرح شده است.
4 هزار کودک زباله گرد در تهران
روزنامه شهروند در گزارشی با اشاره به ابلاغیه اخیر شهردار تهران برای ممنوعیت زبالهگردی کودکان در شهر با استناد به آماری که محمدرضا جوادی یگانه، معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران اعلام کرده، نوشته است که در حال حاضر چهارهزار کودک زبالهگرد در تهران فعالیت میکنند.
این در حالی است که به نوشته شهروند این مقام مسول پیش از این گفته بود؛ شهرداری تهران برآوردی از تعداد کودکان زبالهگرد ندارد اما براساس برآوردهای آماری ناشی از زبالههای شهر تهران، توان کودک در حمل پسماندهای خشک و… حدود چهارهزار کودک زبالهگرد دارد.
جمع آوری پسماند؛ راه حل نهایی شهرداری
شهروند نوشت: پس از همه حرفوحدیثها و انتقاداتی که به شهرداری تهران برای عملنکردن به وظیفهاش برای ساماندهی زبالهگردی در تهران مطرح بود، حالا حناچی گفته شهرداری تهران آمادگی دارد با تشدید نظارت خود بر پیمانکاران بازیافت مانع از بکارگیری کودکان در این بخش شده و مسئولیت قانونی خود را در این بخش ایفا کند. راهحل نهایی از نظر شهردار تهران اصلاح الگوی جمعآوری پسماند شهر تهران است که حالا او میگوید برنامهریزی برای آن انجام شده و با اجرای آن پدیده موسوم به زبالهگردی را بهطور ریشهای از میان خواهد برد، اما به گفته حناچی، ضروری است تا آن زمان برای منع بکارگیری کودکان در فرآیند جمعآوری و تفکیک پسماند خشک اقدامی جدی صورت بگیرد.
راه حل شهرداری تهران گرچه با تمرکز بر مدیریت پسماند قابل پیگیری است اما به باور بسیاری از فعالان مدنی، ریشه کنی کامل کلیه اشکال کار کودک تنها در تداوم حرکت در مسیر اصلاج ساختار اقتصادی، توزیع ثروت عادلانه و کاهش فقر ممکن است و در غیر اینصورت هرگونه عملکرد غیر مسولانه تنها به حذف کودکان کار از سطح خیابان و زیرزمینی شدن کار کودک خواهد انجامید.
انتهای پیام