شرکت بهنوش سال 1346، با نام «مالتای ایران» و سرمایه سی میلیون ریالی تاسیس شد. این شرکت در آغاز کار، 100 هزار بطری آبجو با حجم 500 سی سی در روز تولید میکرد. این کارخانه در حال حاضر بزرگترین تولید کننده و صادر کننده انواع ماءالشعیر در کشور و بزرگترین تولید کننده ماءالشعیر بدون الکل در جهان است و محصولات آن به بیشتر کشورهای اسلامی دنیا صادر میشود.
در ادامه کاماپرس به ارائه نکاتی درباره شرکت بهنوش ایران میپردازد که مطالعه آن به تولید کنندگان صنایع غذایی توصیه میشود؛
۱. سهامداران شرکت بهنوش ایران شامل بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی، شرکت سرمایهگذاری مالی و سرمایهگذاری سینا، شرکت سرمایهگذاری ملی ایران، شرکت سرمایهگذاری صندوق بازنشستگی کارکنان بانکها، شرکت سرمایهگذاری صندوق بازنشستگی نفت و شرکت سرمایهگذاری مواد غذایی هستند.
۲. مدیرعامل شرکت سهامی عام بهنوش ایران، کاووس سلیمی نام دارد.
۳. غیر از ماءالشعیر که بیش از سایر محصولات بهنوش شناخته شده است، محصولاتی چون: مالت، نوشابه گازدار، نوشابه انرژیزا، آبمیوه و نوشیدنی میوهای گازدار، آب طعمدار، آب گازدار، آب معدنی، دوغ و سایر فرآوردههای لبنی است.
۴. شرکت بهنوش ایران دارای استانداردهای بینالمللی سیستم میریت کیفیت، سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی، سیستم مدیریت زیستمحیطی، سیستم مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی، سیستم تجزیه و تحلیل خطر و کنترل نفاط کنترل بحرانی، سیستم مدیریت یکپاچه آیاماس است.
۵. کارخانه بهنوش در کیلومتر 9 جاده مخصوص کرج واقع شده است.
۶. یکی از سیاستهای اصلی بهنوش در حوزه صادرات، تامین بازار مصرف کشورهای اسلامی است. از جمله مقاصد اصلی صادراتی این شرکت عبارت هستند از عراق، افغانستان، لبنان، پاکستان، عمان، کویت، قطر و…علاوه بر این کشورها، مقاصدی نظیر چین، تایلند، استرالیا، کانادا و انگلستان هم جزء لیست صادراتی شرکت بهنوش ایران هستند.
۷. با توجه به کوشش شرکت بهنوش به منظور ارائه اطلاعات روشن و دقیق در موعد تعیین شده به سازمان بورس، رابطه این شرکت با سازمان بورس بسیار خوب است. همچنین اطلاعات موجود در کدال بورس این ادعا را ثابت میکند که تمام سهامداران این شرکت، در موعد مقرر به آن دسترسی دارند.
۸. نماد شرکت بهنوش در بوس اوراق بهادار «غبهنوش» است.
۹. بر اساس مطالعات صورت گرفته در موسسات مطالعات اقتصادی، شرکت بهنوش 35 درصد سهم بازار داخلی را تحت اختیار خود دارد.
10. بازنگری نظام کنترل هزینهها از یک سو و اعمال سیاستهای جدید خرید از سوی دیگر، سبب کاهش بهای تمام شده کالای تولیدی و افزایش حاشیه فروش محصولات شرکت شده است.
مرتبط با : بهنوش
دلستر شیشه قوطی پلاستیکی میخاهم در پاکستان