در بازار اجاره امسال اتفاقات غیرمعمولی در حال رخ دادن است که برخی صاحبخانه ها که صفتی بهتر از بی رحم نمی توان برای آنها یافت در آن ایفای نقش می کنند.
به گزارش کاماپرس، بازار اجاره امسال با مستاجران بسیار بی رحم است و اگر علت اصلی این بی رحمی را تورم افسارگسیخته بدانیم ، علت دیگر هم شاید طمع لجام گسیخته برخی صاحبخانه ها برای دریافت اجاره های نجومی باشد. موجران صاحب حق مالکیت هستند و می توانند از این حق هر طور که بخواهند استفاده کنند چرا که قانون سقف افزایش 25 درصدی اجاره با روش های مختلف قابل دور زدن است اما آیا برخی موجران به این فکر می کنند که مستاجر چگونه باید اجاره سنگین درخواستی آنها را بپردازد و اگر هم موفق به پرداخت این اجاره شد با سایر هزینه های زندگی چه کند؟
زندگی به مردم فشار میاره و مالک هم به مستاجر!
روزنامه جام جم موضوع اجاره خانه های سنگین طلب شده توسط صاحبخانه را دستمایه گزارش امروز خود قرار داده و نوشته است: تا اول تیر اجاره برای یک واحد ۶۰ متری داخل کوچه دو متری که پارکینگ هم ندارد، پنج میلیون پیش با 800هزار تومان اجاره ماهانه بوده است. مستاجر می گوید: «این واحد رو سال قبل برای مادرم اجاره کردم ولی امسال صاحبخانه گفت ۳۰ تومان رهن و یک تومان اجاره.» از مستاجر می خواهم که شماره تماس آقای صاحبخانه را در اختیارم بگذارد. با این صاحبخانه تماس می گیرم و در ابتدا می گوید من صاحبخانه نیستم چه کسی شماره من را به شما داده است؟! با کمی صحبت و جلب اعتمادش خودش شروع به گفت وگو می کند. صحبتش را با یک «جمله فلسفی!» آغاز می کند که چندان متوجه نکته اش نمی شوم. می گوید: «ببین آقاجان! زندگی به مردم فشار میاره و مالک هم به مستاجر». همان طور که گفتم من این جمله فلسفی آقای صاحبخانه را درک نکردم اما با ادامه حرف ها،
او انگیزه اش را این گونه توجیه می کند: «الان من خودم هرچی بخوام بخرم نسبت به سال قبل 10 برابر شده. نشده؟ مثلا حبوبات بوده کیلویی 5-6 تومن، الان شده 26-27 تومن. من حقوقم دو میلیونه و یک تومانش میره برای قسط هام و یک تومان برام باقی می مونه. خب حالا شما می گی من چکار کنم؟»
می پرسم، حالا نمی شد اجاره امسال رو کمتر تعیین می کردید؟ به هرحال این سختی برای همه هست و برای مستاجرها بیشتر…
آقای صاحبخانه که بعید می دانم درآمد ماهانه اش آن طور که می گوید فقط دو میلیون باشد، پاسخ می دهد: «ببین آقاجان! من نباید پاسخ بدم، دولت باید برای این وضعیت پاسخ بده. من هم اگه مجبور نباشم نمی گیرم. تازه من برای این که فشار روی مستاجر نیاد، پول رهن رو بردم بالا که نخواد هر ماه اجاره سنگین بده…»نمی دانم از نظر این صاحبخانه با افزایش یک باره 25 میلیون به مبلغ پیش و احتساب اجاره ماهانه یک میلیون تومان چگونه می شود که به مستاجر فشار نیاید؟
اجاره های سنگین و مستاجران فراوان
با صاحبخانه ای دیگر تماس می گیرم که برای واحد 150 متری اش که پیش از این 120 میلیون پول پیش و یک میلیون تومان اجاره می گرفته است، برای اجاره جدید دومیلیون و800 هزار تومان به مبلغ اجاره اضافه کرده است. ابتدا خودم را مشتری جا می زنم و پس از دریافت مشخصات آپارتمان، می گویم: شما امسال دومیلیون و800هزار تومان به اجاره اضافه کردید، به نظرتون این مبلغ زیاد نیست؟ پاسخ این صاحبخانه را که با غرور و تبختر حرف می زند ، می شنوم: «همین الان 5-6 نفر مشتری داره که برای قولنامه عجله دارن و می خوان که زودتر قولنامه بنویسن ولی چون مستاجر هنوز تخلیه نکرده قولنامه ننوشتیم، حالا شما چی می گی؟!» برای این که به پاسخم برسم خودم را معرفی می کنم و می گویم من خبرنگار هستم و فقط می خواهم بدانم یک صاحبخانه مثل شما چگونه این مبلغ را تعیین می کند، او تماس را قطع می کند.
خبرنگار روزنامه جام جم تصریح کرده در این گزارش به سراغ صاحبخانه هایی رفته است که منصفانه عمل نکردند اگرچه در همین روزها هم تعداد مالکان با انصاف و بخشنده کم نیست.
در این زمینه بخوانید:
- وام اجاره : بانک مسکن 3 پیشنهاد به مستاجران ارائه کرد
- وام اجاره : گمانه زنی مبلغ وام از 15 تا 50 میلیون
انتهای پیام
سلام
صاحبخانه بد، واقعا باید بخدا سپردشون،من الان گرفتار یک صاحبخانه بد شدم،خدا ازش نگذره،یعنی واقعا در مورد مستاجران چی فکر کردن،چون مستاجر شدیم،دیگه بدبختیم،الان ما از صاحبخونه دو ماه فرصت خواستیم،قبول نکرده،میگه ستاد کرونا همه اش حرفه،اجاره رو سربه موقع پرداخت میکردیم،خانواده آروم،متاسفانه خانم صاحبخانه خیلی بی انصافه،خداش ازش نگذره،من به خدا و امام رضا سپردمش
وقتی ثروت تقسیم بندی شده و ما جزو هیچکدام از این دستها نبودیم عقب میمانیم دیگه هی باید به حاشیه شهر رانده بشیم جاها داره عوض میشه روستاییان احشامشون و میفروشن قلبشون و میشکنن و هجوم میارن به کلان شهرها و تلافی یک عمر روستا نشینی را می‌خواهند از مردم شهر نشین نیازمند بگیرن این میشه که تعادل بهم میخوره ودر پی آن اختلاف فرهنگی پدید میاد و در آخر باعث عقب افتادگی کلی مملکت می‌شود که دودش تو چشم خود ما مردم میره باید مسئولین را الک کنیم و دوره‌ای ریاستشون را حداقل به سه ماه تقلیل بدیم هر سه ماه راندمان کاریشان را بررسی کنیم بعد تصمیم درست بگیریم که بماند و یا باید برود و……