باوجود رشد انفجاری موسیقی کی پاپ با کسب‌وکار سالانه 9.2 میلیارد دلاری، این صنعت حالا بر سر یک دوراهی قرار گرفته و برای گسترش خود در سراسر جهان، به‌شکل آگاهانه‌ای در حال تلاش است تا کمتر کره‌ای باشد.
به گزارش کاماپرس، این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که فرهنگ کی پاپ، از رفتار و پوشش تا سودهای مالی بالا، عالم موسیقی را با آلبوم‌ها و ویدیوها و مهم‌تر از آن کنسرت‌هایش تحت‌الشعاع قرار داده و باوجود سهم بزرگی که از محصولات خود در موسیقی جهان دارد، بازارش در 15سال گذشته نصف شده است.
نکته بعدی اینکه تنها چند گروه مثل بی‌تی‌اس و بلک‌پینک آن‌قدر تماشاچی دارند که استادیوم‌ها را برای کنسرت‌شان در اروپا و ایالات متحده پر کنند و گروه‌های دیگر هنوز قابلیت رقابت با آنها را در عرصه جهانی ندارند.
بیشتر بخوانید:
حالا پروژه بین‌المللی‌شدن شروع شده و بنگ سی هیوک که پشت‌صحنه گروه بی‌تی‌اس است بارها به این نکته اشاره کرده و گفته «حالا وقتش است که کی را از کی پاپ حذف کنیم.» او حتی برای امتحان، گروه دخترانه کَتسی Katseye را راه انداخت که در آمریکا هستند و به‌زبان انگلیسی می‌خوانند.
ولی چنین تغییرجهتی فلسفه اصلی کی‌پاپ و شهرتش را فراتر از مرزهای کره زیرسؤال می‌برد. آیا پیام آهنگ‌های این موسیقی درباره توانمندهایی است که آن را به شهرت رسانده یا ترانه‌های کره‌ای و اشارات فرهنگی و حتی زیبایی‌شناسی متمایز آن است؟ آیا طرفداران این موسیقی با چنین تغییر ذاتی بزرگی همچنان خواهان آن خواهند بود؟
انتهای پیام
