مصطفی پورمحمدی، همراه با 5 رقیب انتخاباتی‌اش امشب در اولین مناظره انتخاباتی روبروی هم نشستند.
پورمحمدی در دولت‌های محمود احمدی نژاد و حسن روحانی وزیر کشور و وزیر دادگستری بود.
این گزارش در حال به روز رسانی است و جدیدترین مطالب، به ابتدای گزارش اضافه می‌شود.
*
جمع بندی: من چون آخرین نفر هستم باید تشکر کنیم از کاندیداها، صدا و سیما و مردم.
*
امیدوارم که مجموعه این تحرک‌ها سبب شود که مشارکت بالای مردم را در انتخابات ببینیم.
*
مسئله مهم در این گفتمان اقتصادی، ثبات اطمینان و آرامش بخشی به جامعه است تا رئیس دولت به دو هدف مهم برسد. تقویت اعتبار دولت نزد مردم و تقویت قدرت دولت در منطقه
برای این منظور باید در همه حوزه‌ها اقتدار ایجاد شود.
*
در این چارچوب اهداف اصلی باید قابل سنجش و کمی برای کنترل و نظارت مردم و پاسخ گویی به آن باشد.
*
دولت باید زندگی با رفاه و عزت بسازد و قرار ما در دولت قرار چنین است.
*
دولت باید سرمایه گذاری کند و مردم با زیرساخت‌ها باید از این سرمایه‌ها استفاده کنند.
*
شبکه ارتباطی الکترونیکی باید بیشتر و ارزان‌تر شود.
*
گفتمان واحد در عرصه بین المللی و در اعجاز اعتماد مردم به حاکمیت و اعتماد حاکمیت به مردم باید ایجاد شود. اگر به مردم بها ندهیم مردم هم به ما اعتماد نخواهند کرد.
*
دولت بنگاه داری نیست. دولت مجموعه ظرفیت‌های یک کشور است. مدیریت دولت باید ظرفیت‌ها را تجمیع کند و باعث هم افزایی تلاش‌ها شود. عقبه کارشناسی و تجربه و امتحان دادگی لازم است. با رمز اعتبار تعهدات خود را باید پابند باشیم.
*
منظومه فکری اقتصادی پنجمی انضباط مالی برای رشد اقتصادی بود. بحث بعدی مشارکت مردم در بهبود اقتصاد است. باید توانمندسازی اقتصادی و بخش تعاون را مهم دانست.
*
اصل 44 اهمیت دارد. مشکل ما در اصل 44 حدود 13 14 درصد به بخش خصوصی واقع شده عمده‌اش به نهادهای عمومی و شبه عمومی واگذار شده و این اصل 44 نیست.
*
بحث سهام عدالت مهم است باید اعتماد را دوباره ایجاد کرد. ما باید اقتصاد مقاومتی که رهبری با هوشمندی و درک صحیح از موقعیت کشور و نظام بین المللی انجام دادند را جدی بگیریم. در این رابطه مسئله مهم در زنجیره جهانی ورود پیدا کردن است. ما توانمندیم.
*
از شکست نترسیم. انسان‌ها ملت‌ها و کشورها باید هدف‌های بزرگ انتخاب کنند و گاهی شکست بخورند.
*
اقتصاد مقاومتی در گفتمان دولت قرار محور است. ما با پایه نگاه کارشناسی عمیق و متکی به مدیران کارآمد و توانا هستیم. این مدیران باید ذهن هماهنگ داشته باشند.
*
نظر ما در مورد تورم مانند دیگران است. تورم و نقدینگی ریشه‌های مشترکی دارد با کنترل نقدینگی می‌توان تورم را کاهش داد.
*
ما یک اقتدار داریم اما ابزار اقتدار را فراهم نکردیم. بانک مرکزی برای بالا نرفتن قیمت ارز وام‌ها را متوقف کرده است. کل تولید متوقف شده به خاطر کار بانک مرکزی که مستقل است.
*
استقلال بانک مرکزی باعث تشدید تحریم می‌شود.
*
مگر می‌شود کارهای بزرگ را به افراد ناتوان سپرد.
*
رئیس جمهور باید قدرت تحلیل و جمع بندی و اعتمادسازی داشته باشد. این می‌تواند مردان قوی را دور خود جمع کند.
*
باید منظورمه فکری و اقتصادی را مشخص کرد و به مردم گفت چه کار می‌کنیم.
*
من 8 اصل دارم. اول رقابت نباید. دوم اقتصاد بازار را قبول کنیم. سوم بحث مالکیت فکری مهم است. چهارم انضباط مالی به خصوص در بخش‌های مالی مهم است. بقیه اصل‌ها را در بخش‌های دیگر بیان می‌کنم.
*
مسئله مهم برای ما این است که یک سری هدف قرار می‌دهیم و آن‌ها را تکرار می‌کنیم. ما باید تجربه‌های قبلی خود را معیار قرار دهیم.
*
بحث دیپلماسی و خود تحریمی‌های داخلی که مکمل تحریم‌های خارجی است باید با تدبیر جلو روند آیا در گذشته جلو بردیم؟
*
ما وظیفه داریم در هر موقعیتی اگر تکلیف شد به ما حتی آبروی خود را گرو بگذاریم و مشکلات مردم را رفع کنیم.
*
آیا ما سنگ می‌اندازیم یا کمک می‌کنیم؟ ما در این جلسه رفاق نداریم آیا می‌توانیم در جهان نیز به توافق برسیم؟
کشور را زمین گیر کرده‌ایم.
*
ما از آسمان نمی‌توانیم مدیر بیاوریم همین مدیرها هستند. ما باید مشکلات را با خود حل کنیم و مسائل را روشن کنیم.
*
فضای تبلیغاتی در تصمیمات ما اثر دارد.
*
اگر تمام نیروهای کارشناس کشور جمع شوند و با رفاق عمل کنند مشکلات حل می‌شوند. البته سخت است.
*
با این اختلاف و نگاه غیر کارشناسی نمی‌شود مشکلات را حل کرد.
*
هر موضوعی حداقلی دارد. باید حداقل‌ها را قبول کنیم و احترام بگذاریم.
*
حکم شهرداری قالیباف را من صادر کردم هر چند با آن مخالفت بوده اما به توانایی او باور داشتم.
*
مگر من نگاه روزمره دارم؟ نگاه ما کلان و سیاسی است. حتما باید رویکرد سیاسی و فرهنگی اصلاح شود.
*
اولویت‌ها با گرایش مردم توسط ما مشخص می‌شود اما با نظر کارشناسان.
*
ما نمی‌توانیم همینجور حرف بزنیم اعداد گواه هستند.
*
دیگران فکر می‌کنند موفق بوده‌ام اما خودم فکر می‌کنم موفق نیستم.
*
بحث‌ها کلی‌تر شدند بهتر است تخصصی‌تر حرف بزنیم.
*
برای ثبات مالی باید تورم را کنترل کنیم. تورم چند سال اخیر مال بالای 40 درصد است. نمی‌شود ثبات اقتصادی در این فضا ایجاد کرد. ما ناچار به تن دادن به نقدینگی هستیم.
*
بخش بزرگی از نقدینگی قفل شده است.
*
باید از نرخ ارز و شوک ارزی جلوگیری شود. ما نمی‌توانیم بدون این‌ها اقتصاد 8 درصدی انجام دهیم.
*
بهره وری با مدیران متخصص ممکن است.
*
برای بالا بردن بهره وری بدون کارشناسی که به ما اعتماد ندارد و فکر مهاجرت است نمی‌توان کاری کرد.
*
با جهان خارج شروع نکنیم. از قدرت دیپلماسی استفاده کنیم.
*
تحریم داخلی را داریم افزایش می‌دهیم چطور می‌توانیم تحریم خارجی را کاهش دهیم.
*
هم به گذشته نظام و مردم افتخار می‌کنم و به توان ملی خودمان باور دارم.
*
واقعیت‌ها را نباید انکار کرد. با توجه به قوت‌ها باید ضعف‌ها را رفع کرد.
*
چرا رهبری فرمودند 30 درصد از برنامه‌های قبل اجرا شده؟ مگر قانون نبود؟ این نشان می‌دهد که ما برنامه‌ها را به طور کامل اجرا نمی‌کنیم.
*
واقعا 8 درصد حتما درست است؟ آیا الزامات وجود دارد؟ برنامه قبل هم 8 درصد گفته می‌شد چطور اتفاق نیفتاد؟ گفته شده که یک سال فرصت برای تکمیل برنامه‌ها هست ولی دو سال طول کشید تا تصویب شود.
*
مردم از ما قول و قرار گرفتند. ساختار برنامه مشکل دارد. به هر حال نمی‌شود 25 مورد که در برنامه گفته شده را انجام داد.
*
از کجا می‌توانیم اعتماد مردم را جلب کنیم وقتی در بورس پول خود را از دست داده‌اند؟ بدون ساختن اعتماد نمی‌شود رشد اقتصادی داشت.
*
نمی‌شود خودفریبی داشته باشیم و خوشبینانه برخورد کنیم.
*
با کارشناسان متعهد و باسواد از دانشگاهان دیگر که دیدم تعابیر بسیار تندی کردند که ما را مایوس کردند.
*
در مقابل این تحریم این سخت ما ایستاده‌ایم که توانمندی ملی باعث آن است.
*
تحریم خیلی مهم است ولی ما مهم‌تر هستیم. قدرت خود را باور کنیم و اشتباهات را اصلاح کنیم.
*
پورمحمدی در بخش اول برنامه در مورد سوالات مربوط به اقتصاد در برنامه هفتم گفت: ما همه مشکلات اقتصادی را می‌دانیم و اعداد و ارقام را می‌دانیم ولی مردم آن را لمس می‌کنند.
*
مردم دغدغه جدی دارند و حل مشکل اقتصاد صرفا به اقتصاد مربوط نیست و به مسائل دیگر سیاسی و بین المللی و… نیز ربط دارد.
*
دنیا تحریم فلج کننده را بر ما اعمال کرده است. نقل و انتقال مالی 10 سال است که باید حل شود. تمام روابط تجاری ما قفل شده است.
*
در داخل کشور اتفاقات زیادی مانند حمله به سفارت خانه رخ می‌دهد و بر تحریم‌ها تاثیر دارد.
*
ما نمی‌توانیم فرصت‌ها را شکار کنیم. شناختی با مسائل بین المللی نداریم. ما باید با دنیا کار کنیم و نیازهای مردم را رفع کنیم.
*
مسائل داخلی نیز مهم هستند و ما یکسره داریم آسیب می‌زنیم. ما در عرصه داخلی باید اعتماد بسازیم مردم ما را باور ندارند.
برای اطلاع از برنامه زمانی مناظره‌های بعدی اینجا را کلیک کنید.
بیشتر بخوانید:
انتهای پیام
