برگزاری نمایشگاهها در سال حداقل 300 میلیارد دلار عاید اقتصاد جهانی میکند. نمایشگاه، مرکزی برای تبادل اطلاعات و دست یافتن به پدیدههای نوین علم، صنعت و انتقال فناوری است.
به گزارش کاماپرس، برگزاری نمایشگاه، باعث ایجاد رقابتهای سالم داخلی و بینالمللی میشود. همچنین برگزاری نمایشگاه، توسعه دهنده گردشگری و اشتغال ملی است. برپایی نمایشگاهها به ویژه در سطوح منطقهای و بینالمللی از جنبههای مختلف موجب پویایی اقتصاد بومی شده که از جمله آن کمک به توسعه و رونق صنعت گردشگری و نیز حفظ و ارتقای سطح اشتغال ملی است.
صنعت نمایشگاهی ایران، این روزها دچار رکود و سردرگمیشده است. بحران شیوع بیماری کرونا از یکسو و عدم همصدایی و همسویی ارکان موثر و درگیر از سوی دیگر، صنعت نمایشگاهی را به انزوا کشانده است. در هزارتوی مشکلات اقتصادی گویی دیواری کوتاهتر از دیوار صنعت نمایشگاهی کشور نیست تا این صنعت عملا به تعطیلی برسد.
این درحالی است که توسعه صنعت نمایشگاهی میتواند موتور محرکه و عامل پویایی بخشهای مختلف اقتصاد بوده، با توجه به عوامل بیرونی همچون تحریم و مشکلات داخلی، رونق و کارآیی را به این صنعت بازگرداند. در این راستا ایجاد سایتهای مختلف نمایشگاهی با مدیریت بخشخصوصی و اولویت افزایش کیفیت خدماترسانی به مشارکتکنندگان میتواند یکی از نقاط مثبت و رو به رشد صنعت نمایشگاهی کشور باشد که به رشد و رونق شرکتهای داخلی کمک کرده و پویایی اقتصاد را رقم زند. در این میان ضروری است که همه عوامل و دستاندرکاران صنعت نمایشگاهی به میدان آمده و در کنار هم گرهگشای این صنعت باشند. به همین منظور «دنیایاقتصاد» با رامین سمیعزاده، مدیر مرکز نمایشگاهی ایرانمال گفتوگویی انجام داده است.
صنعت نمایشگاهی نیازمند نگرش اکوسیستمی
ایران مال به تازگی به سایتهای نمایشگاهی کشور افزوده شده، مهمترین ویژگی سایت نمایشگاهی ایرانمال نسبت به سایر سایتها چیست؟
مرکز دائمی نمایشگاههای بینالمللی و رویدادهای تجاری بازار بزرگ ایران یا ایرانمال، صرفا یک سایت نمایشگاهی نیست، بلکه یک مجتمع بزرگ، مدرن و چندمنظوره است که شامل سایت نمایشگاهی نیز است. مرکز نمایشگاهی ایرانمال مجتمعی است که ضمن امکان برگزاری رویدادهای مختلف به طور همزمان مثل چند نمایشگاه، کنفرانس، ورکشاپها، جلسات B۲B و… با امکان بهرهگیری از تسهیلات و امکانات ساپورتیو مجموعهای بینظیر را نه تنها در ایران بلکه در منطقه خلق کرده است. این مجموعه به دلیل چند منظوره بودن (multi-purpose) که ترند اصلی امروز دنیا در مجموعههای جذاب و پرمخاطب است با دارا بودن مولفههای ویژه، صرفا از یک سایت نمایشگاهی فراتر رفته و به قطب تجاری، نمایشگاهی و گردشگری کشور تبدیل شده است که در مقیاس جهانی نیز بر اساس یکسری شاخصها بعد از آمریکا، کانادا و… ششمین (Convention Center) مرکز گفتوگوی بینالمللی تجاری جهان به شمار میرود.
ماهیت نمایشگاههایی که در ایرانمال برگزار میشوند، چیست؟
عموما نمایشگاههای B۲B و B۲C با نگاه تخصصی مورد توجه است، تقویم نمایشگاهی ایران مال به شکل مفهومی و با وسواس بسیار ویژه نسبت به شاخصهایی چون موضوع، مجری و نحوه برگزاری تنظیم میشود و سعی داریم تحت هیچ شرایطی کیفیت را فدای کمیت نکنیم.
در شرایط رقابتی چه انتظاری از دولت دارید؟
دنیای رقابتی امروز دنیای «ممنوعیت» نیست، بلکه دنیای «مدیریت هوشمندانه» است، مدیریتی سنجیده، هدفمند، موجه و همه جانبهنگر و البته نه مدیریت هیجانی، شتابزده و غیرراهبردی.
از طرف دیگر اگر قرار است ضمن احیای صنعت نمایشگاهی، در جهت پویایی و کسب جایگاه ویژه خود وارد مسابقات بینالمللی شویم، بخشخصوصی به تنهایی نمیتواند در عرصه بینالمللی رقابت کند و حتما حمایت دولت را نیاز دارد. انتظار ما از دولت و نهادهای وابسته مرتبط با نمایشگاهها که اصولا یکی از اصلیترین ماموریتهایشان بسترسازی و حمایت از ارکان اصلی صنعت نمایشگاهی برای ارتقای کمی و کیفی و تقویت و توسعه صادرات است، این است که اگر در جایگاه سیاستگذاری نمیایستد و اصرار به حضور اجرایی دارد و حتی چنانچه با عنایت ویژه به برخی مراکز، به بخش خصوصی به چشم رقیب نگاه میکند، حداقل در بحرانها حضور بخش خصوصی را تحمل کند و نسبت به محدودیتها و موانع پیش روی بخشخصوصی بیتفاوت نباشد.
در شرایط خاص همچون شیوع بیماری کرونا، چه تدابیری باید اندیشیده شود تا از توقف و تعطیلی صنعت جلوگیری شود؟
باید با دیدی باز، منعطف و هوشمندانه برنامهریزی و عمل کرد و چه بسا بتوان ابتکاراتی را حتی در عرصه بینالمللی رقم زد. مگر کل دنیا از مرکز نمایشگاهی ایران مال برای نقاهتگاه بیماران کرونایی ایده نگرفت؟ کرونا وجود دارد. اگر هم برود، چیز دیگری میآید. اصولا هر صنعتی باید برای مدیریت بحران آماده باشد. تا آخرین روزی که زنده هستیم بحران هست، باید خود را تطبیق دهیم و برای شرایط ویژه با استفاده از خرد جمعی راه حل پیدا کنیم. واقعیت این است که اگر صنعتی نتوانسته خود را آن طور که باید نمایش دهد و در تصمیمگیریها نقشآفرینی کند مقصر اصلی خودش است. زمانی که بحران ایجاد میشود، به دلیل مشکلات و دغدغههای فراوان حاکم، کسی حواسش به ما نیست، بنابراین خودمان باید از این صنعت دفاع کنیم. مساله مهم این است که هنوز جایگاه صنعت نمایشگاهی در اقتصاد کشور، واضح و روشن نیست، چرا که به دلیل ناهماهنگی درون صنعت، نتوانستهایم اهمیت این جایگاه را به دولت، مجلس و تصمیمگیران کشور به خوبی نشان دهیم و تاثیر جدی و مستقیم آن را بر اقتصاد در اذهان روشن کنیم.
در این صنعت به نظر میآید بخش خصوصی دلسوزتر از دولت باشد، این طور نیست؟
بخش دولتی هم بسیار دلسوز است، اما ضربه و آسیب به این صنعت بیشتر بر پیکره بخشخصوصی وارد میشود. در مقام مقایسه و با توجه به توان طرفین، دولت به اندازه بخشخصوصی آسیب جدی و غیرقابل جبران نمیخورد و حتی اگر صدمه ببیند راههای برونرفت از آن برایش مهیاتر شده است، اما برای فعالان حوزه نمایشگاهی، موضوع مرگ و زندگی است. در بحبوحه پیش آمده ممکن است کرونا بماند. پس راهحل مقطعی شاید تعطیل کردن نمایشگاه باشد، اما راهحل دائمی نیست و نمیتوان این بخش از صنعت کشور را تعطیل کرد. بستن راهحل نیست و با ممنوع کردن، نمیتوان پیش رفت. همانطور که عرض کردم دنیای امروز بر مبنای ممنوعیت رشد نمیکند و بر مبنای مدیریت همهجانبه، حفظ و ارتقا مییابد. صنعت نمایشگاهی باید به گونهای مدیریت شود که ضمن حضور موثر، معنادار و موجه از نظر بخشهای حاکمیتی و ذینفعان، حل دغدغههای حاکم بر همه ارکان فعال خصوصا سایتداران، مجریان، غرفهسازان، مشارکتکنندگان و مردم را مدنظر داشته باشد و برنامهها نیز در مسیر استراتژیهای تعریفشده این صنعت به انجام برسد.