یک فعال حوزه کسب و کار در واکنش به هجمهها و ادعاهای مطرح شده علیه اسنپ در ماجرای الهه حسیننژاد مبنی بر اینکه قتل او توسط راننده اسنپ رخ داده است، نبود سازوکار مؤثر برای اعتبارسنجی و تأیید صلاحیت رانندگان و معیوب بودن زیرساختها را مشکل اصلی کسب و کارهای خصوصی در این موارد دانست.
به گزارش کاماپرس، چندی پیش گم شدن یک دختر جوان در تهران به سرعت خبرساز شد و در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفت تا اینکه به فاصله چند روز پلیس آگاهی از قتل الهه حسیننژاد در مسیر بازگشت به خانه توسط یکی از خودروهای عبوری از میدان آزادی خبر داد. قاتل نیز انگیزه خود از این کار را سرقت گوشی و مقاومت مقتول ابراز کرد.
همان موقع شایعهای مطرح شد مبنی بر اینکه قاتل، راننده اسنپ بوده است و این موضوع دستمایه انتقاد کاربران فضای مجازی از این پلتفرم قرار گرفت.
در این باره، امیرحسین صدقی – فعال حوزه کسب و کار، در یادداشتی در صفحه لینکدین خود نوشت: «ماجرای تلخ قتل الهه حسیننژاد برای هر انسان منصفی دردناک و تکاندهنده است. با این حال، آنچه پس از این اتفاق رخ داد، نه جستوجوی راهحل، که تلاش برای یافتن مقصر فوری بود و اینبار، نام اسنپ بهعنوان متهم وارد افکار عمومی شد.
اما واقعیت این است که این حادثه نه در بستر پلتفرم اسنپ اتفاق افتاده و نه هیچ سفری از طریق این اپلیکیشن ثبت شده بود. قتل در یک مسافربری عبوری رخ داده است، خارج از پلتفرم. صرفاً به این دلیل که فرد مجرم سابقه فعالیت در اسنپ داشته، ناگهان این پلتفرم هدف حمله قرار گرفته است.
اما سؤال اصلی چیز دیگری است: اسنپ چه کار بیشتری میتوانست انجام دهد؟ یا دقیقتر بپرسیم:
در کجای ساختار کشور، سازوکار مؤثری برای اعتبارسنجی و تأیید صلاحیت افراد برای نقشهایی که به آنها سپرده میشود وجود دارد؟
آیا امروز در حوزه آموزش، درمان، رانندگی، قضاوت یا حتی استخدامهای دولتی، مکانیسم مشخص، شفاف و مؤثری برای راستیآزمایی سوابق کیفری، روانی یا اخلاقی افراد وجود دارد؟ اگر نه، چگونه میتوان از یک کسبوکار خصوصی که مسئولیتی بهمراتب محدودتر دارد، انتظار معجزه داشت؟
پلتفرمهایی مانند اسنپ، ذاتاً به اعتماد وابستهاند. بدون اعتماد، نه کاربر باقی میماند و نه کسبوکار. طبیعی است که این شرکتها علاقهمند به پالایش حداکثری ناوگان خود باشند. اما این خواست، نیاز به ابزار دارد: دسترسی به دادههای موثق، همکاری با نهادهای نظارتی، زیرساختهای اعتبارسنجی دقیق. هیچیک از اینها در اختیار مستقیم پلتفرمها نیست.
بنابراین اگر امروز مسئله ما، امنیت اجتماعی و پیشگیری از تکرار چنین فجایعی است، باید به جای تمرکز بر اپلیکیشنها، توجه را به سمت نهادهایی برد که ابزار و اختیار تصمیمسازی دارند، اما ساختار مؤثری برای کنترل ندارند.
این دفاع از اسنپ نیست؛ دفاع از عقلانیت است. اگر زیرساختها اصلاح نشوند، نه تنها اسنپ، که هر پلتفرم و نهادی در معرض چنین بیاعتمادی و فرافکنی خواهد بود.»
انتهای پیام
مرتبط با :