واکنش های متفاوت به رویداد سالانه دیجی کالا

چرایی حضور ما برای کارمعنادار
لبخند، آدم‌ها و چیزهای دیگر…در ایونت سالانه دیجی‌کالا مدیران هر دپارتمان از قصه‌هاشون و مسیر معنادار بودن کارهاشون در دیجی‌کالا صحبت کردن.
من همچنان باور دارم که قصه‌ها و روایت‌ها امیدبخش هستن؛ طرز تفکر رهبرها در سازمان جاری می‌شه، در کارهای بیرونی نمود داره و چرایی کارهای افراد می‌شه تا به حضور و تاثیرگذاری‎شون در این سیستم باور داشته باشن.جدا از اعداد و ارقام که همیشه یه بخش منطقی برای پیشرفت و حرکت رو به جلو هست، جایی از مسیر نیاز داریم که از ابعاد انسانی و ساختن ذهنیت برای پاسخ به چرایی خیلی از مسائل به کارمون و حضورمون در جایی نگاه کنیم.

داستان دیجی‌کالا از همین جنسه؛ مثل همونجایی که حمیدرضا سلیمانی معاون فناوری دیجی‌کالا از مسیر اسپاتیفای تا حضورش در دیجی‌کالا صحبت کرد؛ از علاقه‌ای که به پیانیست شدن داشته و الان عضوی از یک تیم 12 هزارنفریه که براش شبیه یه ارکستر بزرگه و تمام بخش‌ها باید کوک بزنه و کلید این هماهنگی تعامل درسته.

یا داستان شقایق محمدی؛ معاون حقوقی که از نقطه ناامیدیش که بسته به ماهیت کارش دغدغه مسائل کلان اجتماعی رو داشته و بعد در یک استارتاپ مشغول کارهای حقوقی بوده صحبت کرد؛ اینکه چی شد گفت‌وگو با یکی از شهردارهای هلند همون جرقه‌ای شد که فکر کنه با کارهای هرچند کوچک می‌تونه اون تاثیر بزرگی که دنبالش هست رو رقم بزنه. شقایق اولین خانمی هم بوده که تونسته یک صندلی در بین لیدرهای دیجی‌کالا داشته باشه.

یا فلسفه کارهای مسئولیت اجتماعی که به گفته مصطفی شعبانپور، مدیر مسئولیت اجتماعی دیجی‌کالا با یک چرایی شروع می‌شه و دنبال تاثیر عمیق و موندگارن تا صرفا انجام یک پروژه در مقطع زمانی کوتاه؛ پیشنهاد میدم درباره پروژه تاکد دیجی‌کالا بیشتر بخونین و لذت ببرین از فرآیند تغییری که دارن رقم میزنن. مصطفی واقعا یکی از دغدغه‌مندترین افرادیه که می‌شناسم.

یا داستان مهدی امین‌پور، مدیر روابط عمومی دیجی‌کالا که از تاثیرگذاری حضور افراد در مسیر زندگی بقیه صحبت کرد و از پشتکاری که با تمام اتفاق‌ها در زندگی برای مسیر کاریش داشته و تلاش کرده به نوبه خودش اثرگذار باشه.

و جمله مهم مسعود طباطبایی که گفت: من مانده‌ام در ایران تا در دیجی‌کالا کاری کنیم که فردای ایران از امروزش بهتر باشه.

پاسخ به چرایی حضورمون در ایران، در جایی که کار می‌کنیم همون انگیزه برای ادامه دادن در مسیری هست که بهش باور داریم. من عمیقا خوشحالم که زمانی به لطف امیرحسن موسوی بخشی از قصه دیجی‌کالا بودم.

چون همیشه برام مهم بوده که کجا کار می‌کنم، رهبران سازمان چه تفکری دارن و چقدر دغدغه‌مند هستن و قراره چه تاثیری در قصه‌ای که دارن داشته باشم.

به نظرم قدرت تعامل با هر دیدگاه و نظری واقعا مهمه و الان هم در مسیر کاریم در این نقطه؛ جایی هستم Azki.com که باور دارم این تعامل سازنده با مدیرانی که باهاشون در ارتباط هستم قراره در آینده از من فرناز باتجربه‌تری بسازه و همین در مسیر کاری به نظرم از هرچیزی ارزشمندتره.

به نظرم برای کارمعنادار خوبه به چرایی حضورمون فکر کنیم و ببینیم قراره کجای این مسیر باشیم.