دیروز 13 تیرماه بیست و سومین نشست سران سازمان همکاری شانگهای برگزار شده و طی آن عضویت کامل و رسمی ایران در این سازمان اعلام شد.
برای دسترسی سریع‌تر به اخبار داغ، تلگرام کاماپرس را دنبال کنید. از اینجا وارد شوید.
به گزارش کاماپرس سازمان همکاری‌های شانگهای پیمانی اوراسیایی است که در سال 1996 برای ایجاد موازنه مقابل نفوذ آمریکا و ناتو در منطقه توسط کشورهای تاجیکستان، قرقیزستان، چین، روسیه، قزاقستان برقرار شد.
افزایش اقدامات تروریستی و جدایی طلبانه و از طرف دیگر افزایش قاچاق مخدر سبب ایجاد نگرانی برای کشورهای منطقه شده بود که در نهایت به برقراری پیمان شانگهای منتهی شد. در واقع اهداف اولیه شکل‌گیری این سازمان امنیتی بود، اما بعدا ایجاد روابط اقتصادی و فرهنگی نیز به اهداف این سازمان تبدیل شدند. همین موضوع باعث شده تا همکاری‌های کشورهای عضو، ظرفیت‌های اقتصادی جدیدی را ایجاد کرده و از طرفی قدرت تأثیرگذاری اعضا در بازار جهانی نفت و گاز را بالا می‌برد.
به این ترتیب ایران نیز می‌تواند از مزایای عضویت در سازمان همکاری‌های شانگهای بهره ببرد. در همین راستا، رضا امیدوار تجریشی، نایب رییس هیات مدیره خانه صنعت، معدن تجارت جوانان تهران و مترجم کتاب داده‌های مخرب، درباره فواید عضویت ایران در این پیمان با خبرگزاری ایبنا گفت‌وگو کرد. در ادامه شرح این گفت‌وگو را می‌خوانیم:
تجریشی اظهار کرد: اگر دولت بتواند از فضای به وجود آمده استفاده و رایزنان قوی در سازمان شانگهای مستقر کند و همچنین روابط بین وزارتخانه‌ها و روابط بین بخش خصوص دو کشور را ارتقا دهد، قطعا می‌توانیم به اهداف خود برای عضویت دائم در پیمان شانگهای دست یابیم.
بیشتر بخوانید:
تجریشی تصریح کرد: بیشتر بانک‌های مرکزی و نهاد‌های مالی فعال در پیمان شانگهای نهاد‌های مسقل از دولت‌ها هستند و تصمیم گیری این نهاد‌ها وابسته به دولت نیست، این موضوع تاثیر به سزایی در رشد مراودات اقتصادی خواهد داشت.
دبیر کل هیئت امنای خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان ایران بیان داشت: عضویت دائم ایران تاثیر به سزایی در شکوفایی بخش خصوصی و تقویت اقتصاد ایران خواهد داشت.
وی افزود: برای پی بردن به اهمیت پیمان شانگهای باید به این موضوع اشاره کرده که عضویت ایران در «اوپک» ثمرات اقتصادی متنوعی برای کشور داشته است و اگر ایران عضو اوپک نبود از این ثمرات بی بهره می‌ماند، بنابراین اهمیت پیمان شانگهای کمتر از اهمیت اوپک نیست.
نایب رییس هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان تهران افزود: عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای بهره وری اقتصادی و مالی را تقویت خواهد کرد، به ویژه اینکه بخش خصوصی در کشور ما می‌تواند صادرات غیرنفتی را افزایش دهد و از طرف دیگر بخش خصوصی محصولاتی وارد کند که نیاز واقعی کشور را تامین کند.
از کاهش هزینه جابه‌جایی پول تا اتصال شبکه بانکی کشورهای عضو شانگهای
تجریشی گفت: عضویت دائم ایران در این سازمان موجب خواهد شد تا ایران نقش گسترده‌ای در زنجیره تامین در منطقه ایفا کند و همچنین در زنجیره حمل و نقل نیز حضور فعال داشته باشد، همچنین ایران می‌تواند در «جاده ابریشم نوین» نقش پررنگ‌تری ایفا کند.
عضو اتاق بازرگانی تهران تاکید کرد: عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای می‌تواند همه بخش‌های جامعه حتی فرهنگی و اجتماعی را دچار تحول کند. ضمن اینکه عضویت دائم ایران در این سازمان در نهایت باید در سفره مردم و در سفره بخش خصوصی احساس شود.
وی تصریح کرد: عضویت دائم ایران در پیمان شانگهای هزینه جابه جایی پول را کاهش خواهد داد، زیرا با استفاده از این ابزار می‌توانیم تحریم‌ها را راحت‌تر دور بزنیم و به عبارت دیگر تحریم‌های یک جانبه آمریکا را خنثی کنیم.
دبیر کل هیئت امنای خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان ایران گفت: یکی از مزیت‌های پیمان شانگهای این است که واحد‌های پولی کشورهای عضو مورد مبادله قرار می‌گیرد، به این ترتیب زمانی که می‌خواهیم با چین مبادله اقتصادی داشته باشیم، می‌توانیم حتی از روبل روسیه هم استفاده کنیم که این موضوع موجب خواهد شد کمبود ارز دلار دیگر احساس نشود و بدین ترتیب شوک‌های ارزی در کشور ما نیز از بین خواهد رفت.
تجریشی تصریح کرد: یورو به وجود آمد تا ارزش دلار را تضعیف کند و اگر پیمان شانگهای منجر به ایجاد ارز جدید بین اعضا شود آن وقت ارز پر قدرت جدید دیگری تشکیل خواهد شد.
عضو اتاق بازرگانی تهران تصریح کرد: در پیمان شانگهای حتی می‌توان شبکه‌های بانکی را به هم متصل کرد و به عنوان نمونه شبکه شاپرک و شبکه شتاب را به شبکه بانکی دیگر کشورهای عضو متصل کنیم، در این شرایط ورود گردشگر به کشورمان نیز تسهیل خواهد شد.
وی در پایان تاکید کرد: اگر بتوانیم بین کشورهای اسلامی نیز ارز واحدی راه‌اندازی کنیم، تاثیر به سزایی در اقتصاد کشورهای اسلامی خواهد داشت.
انتهای پیام
یعنی واقعا مزایا رو برای ایران هم در نظر میگیرن
هیچ وقت از این چین خوشم نیومد