عمر این تصور که هوش مصنوعی خطری اگزیستانسیالیستی برای بشر می‌شود، اندازه مفهوم خود هوش مصنوعی است. ولی در دو سال گذشته با تبدیل‌شدن هوش مصنوعی مولد به بحثی در محافل عمومی، ترس از آن وارد مرحله جدیدی شده است.
به گزارش کاماپرس، شاید واقعی‌ترین شکل اضطراب از هوش مصنوعی ترس جوامع بشری به‌خاطر ازدست‌دادن کنترل سیستم‌های هوش مصنوعی باشد. همین‌حالا هم می‌توانیم ببینیم که این اتفاق در موارد کاربردی همچون تبادلات الگوریتمی در صنایع مالی اتفاق می‌افتد. نکته اصلی در این مسئله بهره‌گیری از ظرفیت‌های هوش ترکیبی برای انجام سریع کارهاست که از سریع‌ترین مغز بشری پیشی می‌گیرد.
احتمالاً خطر بلندمدت اضطراب از هوش مصنوعی در زمان حال فرصت‌های ازدست‌رفته است. تاحدی که سازمان‌ها در این زمان ممکن است این ادعاها را جدی گرفته و بر مبنای این ترس‌ها سرمایه‌گذاری زیادی روی هوش مصنوعی نکنند و جوامع انسانی فرصت ابتکارات بالقوه و مؤثری را که از تیم‌سازی انسان و هوش مصنوعی ایجاد می‌شود، از دست بدهند.
احتمالاً حتی شکل‌های جدید ابتکارات تکنولوژیک، تولید علم و سایر ابتکارات اجتماعی را که سیستم‌های قوی هوش مصنوعی می‌توانند غیرمستقیم تسریع کنند، نیز از دست برود.
بیشتر بخوانید:
انتهای پیام
