با وجود تلاش کشورهای فقیر برای حفظ افراد تحصیل کرده، فرار مغزها از این کشورها طی یک دهه اخیر افزایش 60 درصدی داشته است.
به گزارش کاما پرس به نقل از بلومبرگ ممنوعیت مهاجرت افراد تحصیل کرده توسط برخی کشورهای توسعه نیافته به عنوان یک راهکار پیشنهاد شده است اما این ممنوعیت راه حل مشکلات این کشورها نیست.
مهاجران نخبه کشورهای فقیر دنیا مورد استقبال اکثر کشورهای ثروتمند قرار دارند.
طبق تحقیقات سازمان همکاری و توسعه اقتصادی فرار مغزها یک معامله دو سر برد است زیرا کشورهای میزبان هم از مهارت مهاجران بهره می‌برند.
بر اساس تحقیقات این سازمان، طی یک دهه از سال 2010 تاکنون تعداد مهاجران تحصیل کرده از کشورهای فقیر 60 درصد افزایش داشته است.
برخی اقتصاددانان معتقدند فرار مغزها برای کشورهای مبدا مشکل ساز است.
آنها می گویند خود این کشورها اکثرا فقیر هستند و مهاجرت نخبگان جلوی رشد و پیشرفت این کشورها را می گیرد.
برخی دیگر از اقتصاد دانان این نظریه را رد کرده و معتقدند که مزیت مهاجرت آنها مهارت های جدیدی است که کسب می کنند ومی توانند بعدها درکشور خود مفید باشند.
مهاجرت نخبگان منطقی است
یاسین صادق مایانجا، اقتصاددان اوگاندایی در این باره می گوید: نیروی انسانی ماهر می تواند در پیشرفت بخش‌های فنی، علوم انسانی و موضوعات هنری تأثیر بسزایی داشته باشد.
وی می‌افزاید: بسیاری از نخبگان کشورهای فقیر از جمله خود ما اگر فرصت و شرایطش را داشتند، کشورمان را به مقصد کشورهای ثروتمند ترک می کردند.
وی معتقد است مهاجرت افراد تحصیلکرده منطقی است و مهاجرت آنها بهتر از آن است که در کشور خودشان بی شغل و بدون فعالیت باشند و از مهارتشان استفاده نکنند.
تنها گروهی که این اقتصاددان اوگاندایی نگران مهاجرتشان است پزشکان اوگاندایی هستند که مهاجرتشان بسیار آسان است.
بر اساس آمار این کشور، درسال2015، فقط 69 درصد از پزشکان و متخصصان مرتبط مربوط به حوزه بهداشت و درمان فرصت اشتغال در این کشور را پیدا کردند و گزینه مهاجرت برای 31 درصد دیگر کاملا توجیه پذیر بود.
ویولتا هرناندز، یک مشاور مدیریت است که خانواده اش را در گواتمالا بعد از ازدواج با همسر ایتالیایی اش ترک کرده است.
وی معتقد است: گاهی افرادی که در کشور ماندند ما را که خانه را برای پیشرفت ترک کرده ایم به صورت نابجا قضاوت می کنند و معتقدند افرادی که کشور و خانواده شان را ترک می کنند در خارج از کشور زندگی خیلی راحتی دارند در صورتی که مهاجرت سختی های خودش را دارد.
وی افزود: ما زمانی که کشورمان گواتمالا را ترک می کنیم اگر تجارتی در خارج از کشور راه اندازی کنیم مدام به فکر این هستیم که این تجارت سودی هم برای کشورمان داشته باشد.
از سوی دیگر ونزوئلا، یکی از کشورهایی ست که همه مردمش، چه تحصیلکرده چه عادی به فکر مهاجرت هستند و با اینکه یک سوم مردم این کشور مدرک دکترا دارند اقتصاد کشورشان رو به نابودی است. با این حال، برخی اقتصاددانان معتقدند که می توان با ممنوعیت مهاجرت جلوی نابودی اقتصاد ونزوئلا را گرفت.
تا آنجاکه ما میدانیم در سایر کشورها اقتصاد دانش بنیان یعنی مثلا شرکت سونی اریکسون میاد با دوتا دانشگاه صحبت میکنه یا خودش یک دانشگاه و مرکز اموزش تاسیس میکنه بعد بیانه صادر میکنه که هرکسی بتونه فاند یا پذیرش دانشگاه مارو بگیره در همین کمپانی سونی اریکسون مشغول کار میشه این چنین کشوری میتونه ادعا کنه که اقتصاد دانش بنیان داره . نه اینکه در ایران شما با کنکور وارد دانشگاه بشید بعد طی فرایندی یک مدرک بگیرید و دنابل کار بگردید بعد اخرش در یک حیطه دیگه مشغول کار شوید این اسمش اقتصاد دانش بنیان نیست . برای اقتصاد دانش بنیان داشتن نیاز به سیاست گذاری است که مقدمه آن همین وزارت علوم می باشد . صنعت باید دانشگاه ایجاد کنه چون شرکت نیاز به متخصص داره نه اینکه دانشگاه شرکت تاسیس کنه ! دانشگاه که نیازی به تولید نداره .