با ظهور هوش مصنوعی، مشاغل متعددی در معرض خطر قرار گرفته‌اند. قابلیت‌‌های هوش مصنوعی همچون یادگیری ماشینی، پردازش زبان طبیعی و اتوماسیون، آن را قادر به انجام وظایف و مشاغل سنتی انسان‌ها کرده؛ از این رو بسیاری نگرانند که با پیشرفت و تکامل هوش مصنوعی، شغل و حرفه‌‌ی خود را از دست بدهند.
به گزارش کاماپرس، استیون هاوکینگ فیزیکدان معروف، در سال 2014 و پیش از توسعه ابزارهای هوش مصنوعی به اندازه امروز، در این باره گفته بود که هوش مصنوعی در آینده‌ای نه چندان دور به یک خطر واقعی تبدیل می‌شود.
در یک اظهار نظر دیگر، همچنین استیو وازنیاک مهندس کامپیوتر و مخترع و دانشمند آمریکایی، در این رابطه، می‌گوید: « اگر دستگاه‌هایی طراحی کنیم که مراقب تمام حالات ما باشد، سرانجام آن‌ها می‌توانند سریع‌تر از انسان‌ها فکر کنند و به‌راحتی از دست انسان‌ها خلاص شوند.»
ایلان ماسک نیز با این دانشمندان هم نظر است. او اخیرا درباره آینده‌ای صحبت کرده که در آن هوش مصنوعی می‌تواند به جایی برسد که هوش انسانی را کنار گذاشته و تمام مشاغل مهم را در دست بگیرد.
بیشتر بخوانید:
- پوتین با بدل هوش مصنوعی خود مصاحبه کرد
- 5 دانشگاه برتر جهان در رشته هوش مصنوعی
- با اولین مدیرعامل هوش مصنوعی جهان آشنا شوید
در همین رابطه، روزنامه دنیای اقتصاد در سرمقاله خود تحت عنوان “کارگران نگران هوش مصنوعی نباشند” به این موضوع پرداخته است. معصومه خندان در این مقاله با اشاره به چالش سالخوردگی جمعیت و کمبود نیروی کار در سال‌های آتی، برخی راهکارها را برای رفع این معضلات مطرح کرده است.
در این مقاله آمده است: جهان با دو چالش بزرگ جمعیتی مواجه است، یکی سالخوردگی در کشورهای ثروتمند و رشد کم جمعیت و دیگری بیکاری در بقیه کشورها. تخمین زده می‌شود که تا سال۲۰۵۰، کشورهای صنعتی ثروتمند به ۴۳۴ میلیون فرد جوان نیاز دارند تا «نسبت وابستگی» را در نرخ کنونی حفظ کنند و کشورهای درحال توسعه نیز باید برای میلیاردها جوان شغل ایجاد کنند.
آیا تکنولوژی و هوش مصنوعی، کمبود نیروی کار را جبران می‌کند؟
سالخوردگی جمعیت و کمبود نیروی کار با تحصیلات پایین در بخش خدمات، چالش‌های اجتماعی و اقتصادی قابل ملاحظه‌ای در اکثر کشورهای صنعتی پردرآمد جهان ایجاد کرده و خواهد کرد. همچنین تکنولوژی و قطبی شدن اشتغال و دستمزدها در این کشورها، به عنوان یک واقعیت حاصل از سیاست‌ها و اقداماتشان مطرح شده است. همزمان در کشورهای درحال توسعه، با اینکه میلیاردها دلار برای مبارزه با فقر هزینه می‌شود، افراد جوان فرصت به‌دست آوردن شغل خوب را ندارند.
باتوجه به درون‌زایی خط سیر تکنولوژی، علوم و کسب و کارهای مرتبط با تکنولوژی می‌تواند به‌عنوان راه‌حل کمبود نیروی کار با تحصیلات پایین در بخش خدمات محسوب شود؛ اما شواهد نشان می‌دهد که بعید است پیشرفت تکنولوژی بتواند در آینده نزدیک پاسخ‌گوی تقاضا برای نیروی کار در بخش خدمات باشد.
تکنولوژی برای جایگزینی نیروی کار در مشاغل خدماتی که به تحصیلات پایین نیاز دارند، بسیار پیچیده‌تر از پیشرفت‌های کنونی در فناوری است. چراکه رشد «بهره‌وری کل عوامل» (TFP) از سال ۲۰۰۵ نسبتا پایین بوده و نوآوری کمی اتفاق افتاده و این روند در چند سال آینده نیز ادامه خواهد داشت.
ارتباط مفهوم تحرک نیروی کار با حل معضلات اقتصادی کشورها
از طرفی در کشورهای کم‌درآمد با رشد جمعیت جوان، تأمین شغل برای جوانان با سطح مهارتی پایین و متوسط اولویت سیاستی است. مفهوم تحرک نیروی کار (Labor Mobility) می‌تواند این دو مشکل را حل کند، به‌طوری‌که نیروی کار با توانایی قابل‌قبول در کشورهای کم درآمد، مشاغل نیازمند تحصیلات پایین را در کشورهای صنعتی پرکند. این ایده علاوه بر تأثیر آن بر رشد اقتصادی، به حل مشکلات اجتماعی می‌پردازد و جوامع تحصیلکرده‌تر و برابرتر را با افزایش مشارکت زنان در بازار کار و منابع مالیاتی جدید روبرو می‌کند.
همچنین رشد کند «بهره‌وری کل عوامل» احتمال اینکه بتوان با نوآوری و فناوری مشکل کمبود نیروی کار را در آینده نزدیک حل کرد، کاهش داده است. این روند، کندی رشد اقتصادی در کشورهای صنعتی ثروتمند را برجسته کرده و در سال‌های آتی، «بهره‌وری کل عوامل» را تحت فشار قرار خواهد داد. علاوه بر این، تحولات پیش رو به‌صورت مانعی در راه رشد کشورهای درحال توسعه عمل خواهد کرد.
برخی صاحب‌نظران براین باورند که سیاست‌هایی که برای حل این چالش‌های دشوار اتخاذ شده‌اند، نه تنها نتواسته مشکلات مزمن را حل کنند، بلکه در واقع خود عامل به وجود آمدن این چالش‌ها هستند. اغلب اوقات، برنامه‌هایی که با نیت خوب اجرا می‌شوند، آثار جانبی ناخواسته‌ای ایجاد می‌کنند.
انتهای پیام
