سهم مسکن در سبد هزینه خانوارها رکورد زد و به 1.3 برابر حد مجاز رسید. آمار رسمی نشان میدهد، خانوارها در شهرهای مختلف کشور طی سال 99 به طور متوسط، 43 درصد از هزینه ماهانه خود را به پرداخت اجاره اختصاص دادند.
برای دسترسی سریع‌تر به اخبار داغ بازار مسکن، اینستاگرام کاماپرس را دنبال کنید. از اینجا وارد شوید.
به گزارش کاماپرس و به نقل از دنیای اقتصاد، وزن مسکن در سبد هزینه خانوار به بالاترین میزان تاریخی خود رسیده است. اجاره‌نشین‌ها در نیمه دهه ۸۰، حدود ۲۸ درصد از هزینههای زندگی را برای اجارهبها پرداخت می‌کردند که با توجه به سقف متعارف (30 درصد)، آن زمان یکی از دوره‌های کم‌فشار بازار اجاره بود. در حال حاضر اما در تهران، اجارهبها بیش از ۶۰ درصد هزینه خانواده‌ها را می‌بلعد.
تازه‌‌ترین آمارهای رسمی درباره سهم آیتم‌‌های مختلف در سبد هزینه‌‌ای خانوارهای شهری نشان‌دهنده تبدیل هزینه اجاره مسکن به «ابرهزینه» در مقطع زمانی فعلی است. بر اساس اطلاعات موجود، سهم مسکن در سبد هزینه خانوارها به 1/3 برابر «حد مجاز» رسیده است.
هزینه اجاره‌‌نشینی در شهرهای کشور در سال ۹۹ به ۴۳درصد افزایش یافته است که یک رکورد تاریخی برای وزن مسکن در سبد مصرفی به حساب می‌آید. این سهم در ابتدای دهه ۹۰ برابر ۳۴درصد و در میانه دهه ۹۰ یعنی در سال ۹۶ برابر ۳۳درصد بوده است. این سهم نه تنها در دهه اخیر بی‌‌سابقه بوده، بلکه در یک و نیم دهه اخیر نیز بالاترین سهم هزینه تامین مسکن در سبد هزینه‌‌ای خانوارهای شهری محسوب می‌شود. در سال ۸۴ سهم هزینه تامین مسکن (اجارهبها) در سبد هزینه‌‌ای خانوارها برابر ۲۸ درصد بود که در سال ۹۹ این میزان به ۴۳ درصد افزایش یافت.
در همین زمینه بخوانید:
- اجاره آپارتمان 80 متری در تهران و کرج چقدر است؟
- مدارک لازم برای دریافت وام بانک مسکن
- خانه های فوق لوکس تهران چقدر قیمت دارند؟
این موضوع نشان میدهد سهم هزینه مسکن (اجارهبها) در سبد هزینه‌‌ای خانوارهای شهری در انتهای دهه ۹۰ نسبت به ابتدای این دهه، معادل1/3 برابر شده و در مقایسه با نیمه دهه ۸۰ نیز 1/5 برابر شده است. نسبت هزینه خالص مسکن به کل هزینههای خانوار، همچنین در سال ۹۷ به ۳۵ درصد، در سال ۹۸ به ۳۹ درصد و در سال ۹۹ به ۴۳ درصد افزایش یافت. بررسی‌‌ها نشان میدهد در کشورهای دنیا این سهم معادل 30 درصد است.
چرا اجاره بها تبدیل به یک ابرهزینه شد؟
اجارهبها هم‌‌اکنون به بزرگ‌ترین مکنده بودجه خانوارها تبدیل شده است. در واقع می‌توان اعلام کرد بنا بر سه علت مهم سهم اجارهبها در سبد هزینه‌‌ای خانوارهای شهری به ابرهزینه تبدیل شده است.
رشد هزینه بی‌رشد درآمد: اولین دلیل به رشد بیشتر هزینه خانوار در مقایسه با رشد درآمد خانوارها برمی‌گردد. در واقع در سال‌‌های اخیر تورم عمومی از میزان رشد درآمد خانوارها سبقت گرفته است که این موضوع به معنای کاهش درآمد واقعی خانوارها نیز هست.
جهش قیمت مسکن: علت دوم به فشار غیرمستقیم جهش قیمت مسکن به اجارهبها مربوط می‌شود. از آنجا که همواره بخشی از رشد اجاره‌‌بهای مسکن تابع رشد قیمت مسکن است، جهش قیمت مسکن در شهرهای کشور که از سال ۹۷ آغاز شد به تدریج به بازار اجاره نیز سرایت کرد و سطح اجارهبها نیز به دنبال جهش قیمت مسکن تحت‌تاثیر قرار گرفته و به شدت افزایش یافت.
وضعیت اقتصادی دهه 90 : علت سوم رشد اقتصادی نزدیک به صفر در دهه ۹۰ است که سطح رفاه و مصرف خانوارهای ایرانی را کاهش داده است.
اکنون، همه این موارد کیفیت زندگی خانوارهای ایرانی را تحت تاثیر قرار داده است؛ چرا که در نتیجه افزایش اجارهبها، بسیاری از خانوارها از دسترسی به مسکن ملکی محروم مانده و بسیاری دیگر ناچار به اجاره‌‌نشینی در واحدهای با مساحت کمتر، عمربنای بیشتر و واقع در مناطق ضعیف‌‌تر شدهاند.
