در طی چند سال اخیر و تا سال ۱۳۸۰ يارانه هاي پرداختي به انرژي در حسابهاي ملي گنجانده نمي شد و لذا طي برنامه هاي اول، دوم و سوم توسعه، سهم قابل توجهي از يارانه ها، به اقلام كشاورزي و در نتيجه گندم تخصيص داشت.در سالهاي برنامه چهارم توسعه، با توجه به يارانههاي انرژي ميزان يارانههاي پرداختي از رشد زيادي برخوردار مي شود، به طوريكه سهم قابل توجهي از هزينه هاي عمومي دولت را در بر مي گيرد. از دلايل اين رشد ميتوان به افزايش قيمت نفت، الگوي مصرف غلط و بازدهي پايين در بخش انرژي اشاره كرد.