تاریخ فراموششده آنتالیا
آنتالیا را معمولاً با ساحل، آفتاب و هتلهای مجلل میشناسند، اما پشت این تصویر، شهری قرار دارد که هزاران سال تاریخ در دلش پنهان شده است. این مقصد محبوب مدیترانهای بر بستری از تمدنهای لیدیایی، رومی، بیزانسی، سلجوقی و عثمانی شکل گرفته و هر دوره اثری ماندگار بر چهره آن گذاشته است. شناخت تاریخ در سفر به آنتالیا فرصتی است برای دیدن چهرهای عمیقتر از این شهر که در پشت کوچههای سنگی، بناهای باستانی و روایتهای کهن خودنمایی میکند.
به گزارش کاماپرس در این مطلب با تاریخ فراموششده آنتالیا آشنا میشویم.
برای مشاهده جدیدترین اخبار کسب و کار کاماپرس را در اینستاگرام دنبال کنید.
شهر باستانی آسپندوس در منطقه پامفیلیا
آسپندوس یکی از مهمترین شهرهای باستانی در منطقه پامفیلیا بوده که ثروت، تجارت و فرهنگ در آن شکوفا شده است. آمفیتئاتر مشهور آسپندوس، با ظرفیت حدود ۱۵ هزار نفر، نقطه اوج مهندسی و هنر رومیها محسوب میشود. این سازه چنان با مهارت ساخته شده که آکوستیک آن حتی امروز هم حیرتانگیز است؛ چراکه کوچکترین صدا از مرکز صحنه در جایجای سالن شنیده میشود. این شهر مجموعهای از آبانبارها، گذرگاههای سنگی، برجهای نگهبانی و بقایای بازار باستانی را در دل خود دارد. آسپندوس زمانی مرکز برگزاری جشنوارههای هنری و نمایشهای باشکوه بوده و امروزه نیز همین روح تاریخی، بازدیدکنندگان را در میان ستونها و طاقهای عظیم همراهی میکند.
پرگه یا پرگا؛ مرکز سیاسی و مذهبی دوران هلنیستی
پرگه که یکی از شهرهای مهم دوران هلنیستی به شمار میرود، نقش پررنگی در شکلگیری ساختار سیاسی و مذهبی منطقه داشته است. استادیوم بزرگ این شهر، یکی از سالمترین استادیومهای بهجا مانده از دوران باستان است و فضایی ایجاد میکند که بازدیدکننده بتواند مسابقات ورزشی و تجمعات عمومی آن دوره را در ذهن تجسم کند. آگورا، ستونهای سنگی منظم، حمامهای رومی و دروازههای ورودی پراهمیت این شهر، داستانهایی از شکوه فرهنگی دوره هلنیستی نقل میکنند.
پرگه علاوهبر اهمیت تاریخی، در روایتهای اسطورهای نیز جایگاهی متفاوت دارد. در منابع کهن، این شهر بهعنوان یکی از نقاط فرود افسانهای آمازونها شناخته میشود و همین پیوند میان واقعیت تاریخی و روایتهای اسطورهای پرگه را به مقصدی منحصربهفرد تبدیل کرده است. هنگامی که نور آفتاب بر سنگهای تراشخورده این شهر میتابد، ردپای هزاران سال تمدن در میان این سکوت باشکوه دیده میشود.
محله تاریخی کالیچی با هویت اصیل آنتالیا
در دل آنتالیا، محله تاریخی کالیچی همچون موزهای زنده قرار گرفته است. کوچههای باریک سنگفرششده، خانههای سنتی با بالکنهای چوبی و دیوارهای بلند قلعهای، شالودهای از دورههای مختلف تاریخی را بهطور همزمان روایت میکنند. کالیچی زمانی مرکز زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی آنتالیا بوده و تاجران، دریانوردان و مسافران از همین نقطه وارد شهر میشدند.
معماری این محله ترکیبی از دوره رومی، بیزانسی، سلجوقی و عثمانی است. ادغام این سبکها هویتی چندلایه ایجاد کرده که در کمتر نقطهای از ترکیه دیده میشود. بندر قدیمی پاییندست کالیچی نیز یادگار روزگاری است که کشتیها کالاهای تجاری را از مدیترانه به شهر میآوردند. این محله هنوز هم روح گذشته را در خود حفظ کرده و هر کوچه آن بهنوعی داستانی درباره ساکنان، مهاجران و مسافران قرون گذشته روایت میکند.
دروازه هادریان با یادگاری از شکوه قدرت رومیها
دروازه هادریان یکی از شاخصترین آثار تاریخی آنتالیاست. این بنا در سال ۱۳۰ میلادی به افتخار سفر امپراتور هادریان ساخته شد. این دروازه سهگانه مرمری با ستونهای بلند، کتیبههای حکاکیشده و تزئینات ظریف، نماد شکوه قدرت رومیها در این منطقه بوده است.
اهمیت این سازه تنها در زیبایی معماری آن خلاصه نمیشود. دروازه هادریان نقطهای است که آنتالیا قدیم را به شهر رومی پیوند میداد و به همین دلیل عبور از آن برای هر مسافر یا تاجر معنای ویژهای داشت. امروز نیز این دروازه همچون پلی میان گذشته و حال دیده میشود. زیر طاقهای آن ردپای واگنهای چوبی رومی باقی مانده و سنگفرش قدیمی نشان میدهد که هزاران انسان طی قرنها از همین مسیر وارد شهر شدهاند.
شهر کوهستانی ترمسوس با ساختار دفاعی غیرقابل نفوذ
ترمسوس یکی از متفاوتترین شهرهای باستانی اطراف آنتالیاست. این شهر در ارتفاعات کوه گوللوک ساخته شده و همین موقعیت جغرافیایی باعث شده که ساختار دفاعی قدرتمندی داشته باشد. ترمسوس بهقدری دستنیافتنی بوده که حتی اسکندر مقدونی هم نتوانسته آن را فتح کند.
وضعیت بکر این شهر، آن را به مقصدی جذاب برای علاقهمندان به تاریخ و طبیعت تبدیل کرده است. تئاتر سنگی ترمسوس با منظره خارقالعاده رو به دره، معابد متعدد، آرامگاههای صخرهای و بقایای ساختمانهای اداری، ساختار شهری پیشرفتهای را نشان میدهد که در دل کوهها ساخته شده بود.
مسجد ییولی مناره؛ نماد شکوه سلجوقیان در آنتالیا
در قلب بافت قدیمی شهر، مسجد ییولی و مناره آجری آن از شاخصترین نمادهای دوره سلجوقی هستند. مناره هشتضلعی با ارتفاع چشمگیر، نشانهای زیبا از ورود هنر شرقی به آنتالیاست. بنای مسجد دورهای را یادآوری میکند که سلجوقیان آنتالیا را به یکی از مراکز مهم فرهنگی و نظامی خود در سواحل مدیترانه تبدیل کردند.
تزئینات آجری مناره، کتیبههای تاریخی و ترکیب معماری اسلامی با ساختار شهری آنتالیا نشان میدهد که این منطقه چگونه در طول قرنها تحت تأثیر فرهنگها و تمدنهای مختلف قرار گرفته است. مسجد ییولی همچنان یکی از مهمترین نشانههای هویت تاریخی آنتالیا محسوب میشود.
انتهای پیام
مرتبط با:
