5 خورشت ایرانی با گوشت تکه ای که مناسب شام و ناهار است
خورشت‌ها بخش جدایی‌ناپذیر و پرعظمت سفره ایرانی‌اند؛ از ترکیبات ساده تا پیچیده، هر خورشتی داستانی از طعم، تاریخ و هنر آشپزی منطقه‌ای را بازگو می‌کند. در ادامه نگاهی کوتاه به انواع خورشت‌های ایرانی و ویژگی‌های هر یک می‌اندازیم.
برای مشاهده جدیدترین اخبار کسب و کار کاماپرس را در اینستاگرام دنبال کنید.
خورشت فسنجان: خورشتی شیرین و ملس که پایه آن گردو آسیاب‌شده و رب انار یا آب انار است؛ معمولاً با گوشت مرغ یا کوفته قلقلی تهیه می‌شود. فسنجان بخاطر بافت غلیظ، طعم پیچیده و رنگ تیره‌اش شناخته می‌شود و یکی از نمادهای خورشت‌های اصیل سنتی، مخصوصاً در شب‌های جشن‌هاست.
قیمه سیب زمینی: خورشتی خوش‌طعم با لپه و گوشت خردشده، گوجه‌فرنگی یا رب، و طعم‌دهنده‌هایی مانند زعفران و لیمو عمانی. قیمه اغلب با سیب‌زمینی خلالی یا سرخ‌شده تزئین می‌شود و در مراسم مذهبی و روزهای گرم پاییز و زمستان جزو انتخاب‌های اصلی است.
خورشت بادمجان: ترکیبی از بادمجان سرخ‌شده یا گریل‌شده با گوشت، گوجه و ادویه‌جات. این خورشت در مناطق مختلف ایران با توجه به نوع بادمجان و روش پخت تفاوت‌هایی دارد؛ گاهی با رب و گاهی با گوجه تازه درست می‌شود و طعم دودی ملایمی از بادمجان بر خورشت حاکم است.
خورشت کرفس: خورشتی سبک و معطر شامل کرفس خردشده، گوشت گوسفندی یا گاوی، و گاهی سبزی‌های معطر دیگر. این خورشت به‌خاطر طعم تازه و کمی ترش، مناسب کسانی است که دنبال طعمی متفاوت از خورشت‌های سنگین هستند.
خورشت قورمه‌سبزی: بی‌تردید یکی از محبوب‌ترین و پراستفاده‌ترین خورشت‌ها در سراسر ایران است. ترکیبی از گوشت، لوبیا چیتی، سبزی تازه (شامل گشنیز، شنبلیله، جعفری و تره) و لیمو عمانی که با پخت طولانی به رنگ و عطر منحصربه‌فرد دست می‌یابد. قرمه‌سبزی به‌خاطر طعم عمیق و سبزی‌محورش، معمولاً با برنج ایرانی سرو می‌شود و در مهمانی‌ها از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
نکات کلی پخت: استفاده از گوشت با استخوان برای طعم بهتر، تفت مناسب سبزی‌ها و گردو (در فسنجان) و کنترل غلظت خورشت با زمان پخت و میزان آب از اصول مهم است. همچنین هر خورشت با نوعی پلو یا برنج ایرانی بهتر می‌درخشد؛ مثلاً قورمه‌سبزی با چلو ساده و فسنجان با زعفران و برنج کته هماهنگ است.
خورشت‌های ایرانی تنها غذا نیستند؛ میراثی از فرهنگ، مهمان‌نوازی و خلاقیت آشپزان محلی‌اند. تجربه طعم‌های مختلف از شمال تا جنوب کشور، نشانه تنوع بی‌پایان آشپزی ایرانی است که هر خورشت فصل و قصه‌ای ویژه دارد.
انتهای پیام
