سال 95 بود که لباس کاروان ایرانی المپیک ریو رونمایی شد و بازخوردهای فراوانی در پی داشت. عمده انتقادات این بود که چرا یک پشتوانه فکری و هنری مستحکم، جهت طراحی یک لباس درخور برای ورزشکاران وجود ندارد؟
برای دسترسی سریع‌تر به اخبار داغ ورزشی اینستاگرام کاماپرس را دنبال کنید. از اینجا وارد شوید.
به گزارش کاماپرس، به نقل از ایسنا، پس از گذشت این ماجرا، فراخوانی جهت طراحی لباس کاروان ایرانی حاضر در المپیک توکیو منتشر شد تا طراحان، طراحی‌های خود را به کمیته ملی المپیک ارائه کنند. اما بازهم امسال، در آستانه المپیک 2020 شاهد موج انتقادات به لباس انتخاب‌شده بودیم. جدی‌ترین انتقادات را خود طراحان و فعالان مد داشتند، آن‌ها طراحی‌های خود را منتشر کردند و نسبت به فرآیند انتخاب طرح‌ها شاکی شدند. طراحان لباس معتقدند که در این پروسه عدالت رعایت نمی‌شود و لابی‌گری از آن پیشی می‌گیرد.
از فراخوان تا انتخاب
اولین فراخوان طراحی لباس برای المپیک توکیو، دو سال قبل از برگزاری این رویداد، یعنی تابستان 98 در سایت بنیاد ملی مد و لباس و به سرعت در خبرگزاریها منتشر شد. متقاضیان می‌توانستند به دو صورت مجموعه و غیرمجموعه آثار طراحی شده خود را ارسال کنند. آثار درخواستی در چهار دسته اصلی شامل ست رسمی آقایان، ست رسمی بانوان، ست ورزشی آقایان و ست ورزشی بانوان جای می‌گرفتند و هرکدام آیتم‌های مخصوص به خود را داشتند.
برای ارسال طرح‌های کاغذی تا پایان مردادماه همان سال فرصت بود و اسامی منتخبان دور اول جهت آغاز مرحله نمونه دوزی 5 شهریور 98 اعلام می‌شد. و پس از آن 10 روز فرصت باقی بود که آثار نمونه‌دوزی‌شده دریافت و بررسی شوند. سرانجام آثار برتر نهایی باید 10 مهرماه 98 اعلام می‌شدند.
نحوه داوری عجیب و غریب
ناگفته نماند که میزبان این فراخوان، بنیاد ملی مد و لباس بود. اعضای جلسات داوری را نیز ستاد عالی بازی‌های المپیک، پارالمپیک، آسیایی و پارآسیایی با حضور مسعود سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان، عباس صالحی امیری رییس کمیته ملی المپیک، گروهی از معاونان و مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور تشکیل می‌دادند.
اما آسیب از اینجا شروع می‌شود که در این فرآیند نقش‌ها ناگهان تغییر یافتند و قوانین تعریف شده در فراخوان رعایت نشدند. نمونه این اتفاقات این بود که شورای عالی برندهای پوشاک ایران و یک برند دیگر پس از داوری‌های متعدد، در مرحله نهایی بدون گذراندن مراحل داوری وارد پروسه انتخاب شدند؛ چراکه شورای داوری معتقد بود صلاحیت هیچکدام از طرح‌های ارسالی، احراز نشده است. حتی با وجود اینکه مدیر این برند در تمامی مراحل داوری حضور داشت، ناگهان برندش به عنوان یکی از اعضای شورای عالی برندها به همراه اعضا دیگر شورا و بدون گذراندن هیچ یک از مراحل قبلی در فراخوان شرکت کرد.
البته هیات داوری مدعی بود که یک فرصت ده روزه به طراح‌ها داده است تا نواقص کار خود را برطرف کنند اما طراحان کاملا این ادعا را رد و از این فرصت ده روزه اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند.
ناگفته نماند که به ترکیب هیات داوری ایرادی وارد نیست، آنچه باعث رنجش بسیاری از طراحان و البته رسانه‌ها، دغدغه‌مندان و مردم ایران شده است تقلب، سو مدیریت و عدم شفافیت است.
در ادامه چند نمونه از لباس‌های طراحی شده پیشنهادی برای المپیک را مشاهده می‌کنید:
