دستاوردهای سفر چند روز پیش وزیر امور خارجه کشورمان به چین در زمانی که فشارهای تحریمی آمریکا اوج تازه ای گرفته بود انعکاس چندانی نداشت و اکنون برخی گزارش ها از زیر سوال رفتن قرارداد 25 ساله ایران و چین با نقطه نظرات جدید و قابل تامل چینی‌ها حکایت می کند.
به گزارش کاماپرس، گزارش های برخی رسانه ها از محتوای دیدار ظریف و طرف های چینی این تصور را ایجاد می کند که چینی ها به یک چرخش بزرگ از تفاهمی که از آن به عنوان قرارداد 25 ساله ایران و چین یاد می شد پا پس کشیده و دستور کار جدیدی برای چنین همکاری استراتژیکی مطرح کرده اند.
اگر آنچه روزنامه دنیای اقتصاد از محتوای این دیدار منتشر کرده است صحت داشته باشد دستور کاری که چینی ها در سفر اخیر وزیر خارجه کشورمان برای همکاری بلندمدت روی میز مذاکره با ظریف قرار داده اند حتی برای افراد مبتدی در امور سیاسی معنایی جز هوا شدن این قرارداد ندارد چرا که طرف چینی همکاری استراتژیک با ایران را تلویحا به مشارکت برخی کشورهای حوزه خلیج فارس گره زده که این کشورها اکنون در نوک پیکان مقابله و تخاصم اقتصادی و حتی امنیتی با ایران قرار دارند.
روزنامه دنیای اقتصاد در یادداشتی به قلم هادی خسروشاهین با عنوان «نگاه چینی به توافق با ایران» در این باره نوشته است؛ 9 اکتبر روز غافلگیری بود. محمدجواد ظریف به چین سفر کرده بود تا طی دیدار با همتای خود پروژه قرارداد ۲۵ ساله را به پیش ببرد؛ قرارداد پرسروصدا که از حوزه اقتصاد تا مسائل نظامی و امنیتی را دربرمی‌گیرد.
اما وانگ یی به ناگهان دستورکار جدیدی را روی میز گذاشت: «چین با احترام به نگرانی‌های امنیتی مشروع همه طرف‌ها، پیشنهاد میکند که بستر و ترتیبات گفت‌و‌گوی چندجانبه منطقه‌ای ایجاد شود و این مساله شامل نگرانی همه طرف‌ها میشود تا شرایط برابر برای انجام گفت‌و‌گو تسهیل شود و تفاهم تحت اصل حفظ برجام افزایش یابد. در نتیجه، مسائل امنیتی پیش رو در منطقه خلیج فارس و خاورمیانه از طریق ابزارهای سیاسی و دیپلماتیک حل میشود. چین به لحاظ شکلی و ماهوی آغوشش را به روی چنین گفت‌و‌گویی میان همه طرف‌ها و پیوستن آنها به این موضوع باز میکند.»
گزارش رسمی که از این دیدار روی سایت وزارت‌خارجه چین قرار گرفت، در ارتباط با روابط دوجانبه میان تهران و پکن به ذکر این عبارت اکتفا میکند: «چین و ایران شرکای جامع استراتژیک هستند و چین برای تقویت ارتباطات با ایران جهت تعمیق همکاری در نبرد علیه کووید-۱۹ و سایر زمینه‌ها آماده خواهد بود.»
این عبارت بی‌رمق و نه‌چندان دلگرم‌کننده در کنار دستورکار جدیدی که چینی‌ها روی میز مذاکرات گذاشتند، احتمالا با انتظارات مقامات کشورمان از این سفر همخوانی چندانی نداشت.
ضمن اینکه عبارت مورد استفاده «همه طرف‌ها» آن‌چنان مبهم است که مرجع ضمیر آن حداقل در ۹ اکتبر برای دستگاه دیپلماسی کشور مشخص نبود. اما گذشت زمان بهترین فرصت را برای آشکارسازی واقعیت به‌وجود می‌آورد.
۱۰ اکتبر «یانگ جیه چی»، نماینده ویژه رئیس‌جمهور چین همراه با نامه شی‌جین پینگ به دیدار ولیعهد ابوظبی، شیخ محمد بن زاید آل نهیان رفت. آنچه بر روی خروجی خبرگزاری رسمی امارات و همچنین سایت وزارت خارجه چین از این دیدار رفت، تقریبا از مضامین یکسان برخوردار بودند.
اخبار مهم روز را بخوانید:
- دلار 40 هزار تومانی و یک نظر جنجالی دیگر از اقتصاددان پیشبینی کننده این نرخ
- احتمال کاهش 10 هزار تومانی قیمت دلار
در پایگاه اینترنتی وزارت خارجه چین چنین آمده است: «رئیس‌جمهور «شی» و ولیعهد برنامه بلندمدتی برای تحکیم و توسعه روابط دو کشور دارند و این مساله مسیر و فصل جدیدی را در روابط دوجانبه تعیین خواهد کرد. چین همیشه امارات را به‌عنوان اولویت دیپلماتیک خود در نظر گرفته است. چین شراکت جامع استراتژیک را با ابوظبی تقویت خواهد کرد و پشتیبانی و اعتماد سیاسی را مستحکم میکند و دو کشور همکاری‌ها و پیوندها را در استراتژی‌های توسعه ارتقا خواهند داد و توسعه کیفی اتصال به ابتکار کمربند-جاده را در دستورکار قرار می‌دهند.»
اکنون مرجع ضمیر «همه طرف‌ها» یا حداقل بخشی از طرف‌ها مشخص شده بود. چین به روابط خود با دولت‌های خلیج فارس به‌خصوص دو کشور امارات و عربستان اهمیت ویژه‌ای می‌دهد؛ پس میتوان این موضوع را مدنظر قرار داد که احتمالا وزیر خارجه چین با زبان بی‌زبانی درصدد بوده است به همتای ایرانی خود این موضوع را بفهماند که با تداوم مشکلات موجود میان ایران و دولت‌های منطقه به‌ویژه این دو کشور خاص امکان تحقق و عملیاتی‌سازی قرارداد موسوم به «قرارداد ۲۵ ساله» امکان‌پذیر نخواهد بود.
در نهایت این یادداشت به این نتیجه رسیده است که لُب کلام وزیر خارجه چین در دیدار ۹ اکتبر خود با مقامات ایرانی این بود که بدون بهبود روابط خود با کشورهای منطقه نمی‌توانند انتظار ارتقای روابط را داشته باشند (ادبیات به‌کاررفته در دو دیدار مقامات چینی با طرف‌های ایرانی و اماراتی به‌خوبی بازگوکننده این واقعیت است).
شایان ذکر است آنچه از آن به عنوان قرارداد 25 ساله ایران و چین یاد می شود در میان کارشناسان و فعالان سیاسی و اقتصادی کشور نیز منتقدان فراوانی داشت و اکنون باید در انتظار شفاف سازی مسئولان سیاسی کشور درباره افق پیش روی این همکاری با توجه به نقطه نظرات جدید چینی ها باشیم.
در این باره بیشتر بخوانید:
- موافقت بخش خصوصی با قرارداد همکاری 25 ساله ایران و چین
- توافق با چین را باید ۳۰ سال قبل امضا میکردیم
- حاشیه های قرارداد ایران و چین به کیش رسید!
برای دسترسی سریعتر به اخبار مهم روز، عضو کانال تلگرام کاماپرس شوید. برای عضو شدن اینجا را کلیک کنید.
چین و روسیه همیشه دقیقه 90 و در شرایط سخت همین‌گونه با ایران و ایرانیان رفتار کردند ، هیچکدام شریک قابل اعتمادی نیستند …
مقاله مفید و ارزشمند و، واقع بینانه ای بود سپاسگزارم
همه کشورهای دنیا به فکر منافع خودشونن و تا یه جایی پای تعهد میمونن مخصوصا ابرقدرت ها ، چین و روسیه گفتنت یکم مشکوکه!مگه صدام و قذافی با آمریکا قرارداد نداشتن؟مگه ویتنام همکاری جامع با آمریکا نداشت و آمریکا یدفعه حمله کرد و جارو شون کرد؟فقط چین و روسیه رو دیدی؟؟؟
بله دوست گرامی موافق و هم نظر هستم با شما ، بنده هم نخواستم آمریکا و غرب رو تایید کنم چنین قصدی نداشتم، که قطعا” آنها هم همیشه منافع خود رو دنبال میکنند، حداقل ما ایرانیان طی چند قرن اخیر از جانب همین غربی ها هم صدمات غیر قابل جبرانی خوردیم .. شعار نه غربی و نه شرقی باید مد نظر و سیاست کلی ایرانیان باشد، ارتباط و توافقات با جهان پیرامون باید بنا بر مصالح و منافع ملی تنظیم شوند ..
از اول هم اصلاحطلبان با این پیمان مخالف بودند و هستند و اگر هم چین دبه کرده است باشد تا صبح دولتش بدمد مطمئن باشید چین برای قرارداد 25 ساله غش هم میکند اما خیلی صبور هستند و کرم از خود درخت است و غرب پرستان باید ماموریت خودشان را انجام دهند لذا حسابهای آنها و آقازاده ها آنطرف آبها مسدود است باید غلام حلقه بگوش باشند
بابا با طناب پوسیده چین کومونیستی که کرونا رو بوجود آورد و اینهمه مردم بیگناه رو در سراسر جهان به کشتن داد تو چاه نرین شمایی که میگین با کفار نباید وارد همکاری و مبادله شد خداشاهده حرومزاده تر ازین چینی ها در دنیا نخواهد آمد بخدا قسم اسرائیل سگش به این چینی های بی صفت شرف داره اینهارو باید از صفحه روزگار حذف کرد مرگ بر چین کومونیست
مزدوران کمونیست عبرت بگیرید،این گربه صفتان فقط بدنبال پول و منافع کشورشان هستند،مرگ بر کمونیست و تمام مزدورانش،خدا رو شکر که آب و خاک کشوزم با ورود این نجس ها،نجس نشد
یعنی برادران کومونیست چینی هم ولایت مدار نیستند؟ مگر کونفوسیوس عاشق انقلاب ما نبود؟ پس ما انقلاب را به کجا صادر کنیم؟
غضنفر جان منظور از صادرات انقلاب یعنی افزایش حوزه نفوذ ایران ، کاری که آمریکا انجام میده ! کاری که همه کشورها نسبت به وزن خودشون انجام می‌دهند، الان امارات فسقلی یا عربستان تو یمن و لیبی و یا سوریه چکار میکنند؟ ترکیه اردوغان تو سوریه و لیبی و قفقاز … چیکار میکنه.! منافع ملی ما اگر ایجاب کند باید خارج از مرزهامون حضور داشته باشیم
ظریف فکر کرد اژدر زاپاتا است ولی تازه فهمیده که هنوز باید ظرف بشوره
متاسفانه، بسیاری از عوامل جیره‌خوار اروپا و آمریکا از شکل گرفتن این قرارداد وچرخش همیشگی اقتصاد ایران از غرب به شرق واهمه داشته اند وامروز بیش از هر روز دیگری احساس خطر میکنند. چین مدتهاست که این پروژه را کلید زده ولی می‌داند که با این دولت غربگرا به جایی نخواه رسید ولی با دولت آینده ایران که قطعا مواضع سیاسیش کاملا علیه آمریکا وغرب خواهد بود به توافق بهتری دست خواهدیافت. مقایسه ایران وامارات قیاس مع الفارق است. مدتهاست ایران وچین وارد توافقات امنیتی ودفاعی شده اند وتوافقات راهبردی اقتصادی متعاقب آن وبا سیاسیون جدید شکل خواهد گرفت.
بنظر فکر خوبیه چون ایران واقعا یک کشور از همه نظر عقب افتاده در جهان هست و دربهای تمدن بشر بروش بسته شده . پس بهتره اونها بیان و خونی تازه به رگهای اقتصاد و فرهنگ کشور به جریان بندازن. امتهانش پس دادند و در مقابله با هر نوع مشگلی پیروز شدن و به اقتصاد درجه ۱ جهان تبدیل شدن . باید پذیرفت ما به وضعیتی افتادیم که نیازمند الگو سازی هستیم
برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی
ما همین الان هم خیلی فقیر نیستیم که حالا مجبور باشیم لزوما به این و ان تکیه کنیم مشکل اصلی اقتصاد ما نظام بانکی است و هم چنین نوع برنامه و بودجه که نقدینگی را در کشور زیاد میکنند تا ان جا که من میدانم نقدینگی یا اصلا نباید زیاد شود یا اگر هم میخواهد زیاد شود باید باپشتوانه یک به یک طلا ان هم در بانک مرکزی خودمان باشد ان هم مشروط به این که فقط در بخش تولید باشد وگر نه باعث تورم و گرانی میشود و سطح معیشت مردم و حتی ارزش پول ملی که حکم ناموس نظام است را پایین می اورد
حال واضح است برای برون رفت از بحران باید سیستم بانکی را اصلاح کنیم باید سیاست انقباض مالی را در برنامه و بود جه پیگیری کنیم و بدانیم رضایت عوام خشم خواص را خنثی میکند ما باید از تولید حمایت کنیم و مشکلاتشان را دانه دانه حل کنیم هم چنین باید پذیرفت که سرمایه گذاری در ایران عقیم است ولی میتوان باهدایت نقدینگی به سمت تولید با استفاده از ابزار مالیاتی و گرفتن مالیات تصاعدی از فعالیت های غیر مولد و حتی گرفتن مالیات از حساب های بانکی و کنترل خروج ارز از کشور هم درامد مالیاتی دولت را زیاد کرد و هم با هدایت نقدینگی با وجود فعالیت مستمر رسانه ها برای فرهنگ سازی بر تولید میتوان مشکل نقدینگی را تا حد زیادی حل کرد باید بدانیم حصر پول در بانک ها مایه افتخار نیست
مشکل اساسی در نابسامانی است و راه حل مشکل نابسامانی هم در پایداری مردم در امر به معروف و نهی از منکر است نباید بگذاریم یک عده ادم مثلا سیاسی حواس مردم را نسبت به اولویت ها پرت کنند و مردم را از پایداری در خواسته های به حقشان باز بدارند
و از مسائلی مثل حجاب اجباری و دو چرخه سواری زنان و ورزشگاه و … برای پرت کردن حواس جامعه جنسیت زده ما پرت کنند
البته ترفند های جالب دیگری هم دارند از انواع فیلترینگ گرفته مثل اینستا و… وهر وقت هم جواب نمیگیرند خودشان سناریو سازی میکنند
امید است که …
البته برای تقویت تولید به قطعه و دستگاه های تولید هم نیاز هست که ان هم راه حل هایی دارد
به عمل کار براید به سخندانی نیست خداوند به خدمت گزاران جامعه توفیق دهد
ان شاء الله