مدیر پروژه ای عظیم و پرسر و صدای امارتی ها برای ارسال یک کاوشگر به مریخ یک دختر 33 ساله ایرانی الاصل به نام ساره امیری است.
به گزارش کاماپرس، تسخیر قله های دانش در جهان توسط بانوان ایرانی امر تازه ای نیست و حضور در عرصه های پیشرفته فضایی نیز برای زنان ایرانی مسبوق به سابقه است. انوشه انصاری اولین بانوی ایرانی بود که به فضا سفر کرد و اکنون نیز یک دختر جوان ایرانی با نبوغ خیره کننده خود مدیریت پروژه عظیم ارسال مریخ نورد امارات را عهده دار شده است.
دختر ایرانی جسورانه ترین پروژه دوبی را مدیریت می کند
ساره امیری در سال ۲۰۰۹ بهعنوان مهندس برنامههای فضاپیمایی وارد مرکز فضایی محمد بن رشید در دبی شد و تا سال ۲۰۱۴ در این موقعیت شغلی به کار خود ادامه داد؛ اما پس از آن به ریاست شاخه علم این مجموعه رسید و مسوولیت ساخت و پرتاب کاوشگر امید را بر عهده گرفت. او تنها ۳۳ سال دارد و رئیس عملیات علمی و معاون پروژه تحقیقات فضایی در مریخ شده است. وظیفه این معاونت فرستادن کاوشگر به مریخ و ایجاد پایگاه تحقیقاتی در آن سیاره سرخ است. قرار است کاوشگر امید بهزودی سفر خود را به مارس آغاز کند. در حالی که قرار بود روز سهشنبه کاوشگر امید به مارس فرستاده شود، این برنامه به خاطر بدی آب و هوا به تاخیر افتاد اما حالا ساعت ۴ و ۴۳ دقیقه عصر پنجشنبه به وقت محلی و روز جمعه به وقت خاورمیانه این کاوشگر به فضا فرستاده خواهد شد. این پرتاب جسورانهترین حرکتی است که یک کشور ثروتمند نفتی بهدنبال تحقق امیدهایش در حوزهای دیگر، یعنی فضا است.
هزینه 200 میلیون دلاری این پروژه
بهرغم کوچک بودن این کاوشگر، انتظار میرود که در ماه فوریه به مریخ برسد. هزینه این پرتاب برای امارات ۲۰۰ میلیون دلار بوده و قرار است با خود سه وسیله را حمل کند: طیفسنج مادون قرمز، طیفسنج ماوراء بنفش و یک دوربین.در این راستا «امید» قرار است از آب و هوای مریخ برای دانشمندان گزارش ارسال کند. در طول دو سال امید از توفانهای گرد و غباری و سایر پدیدههای آب و هوایی نزدیک به سطح مریخ خواهد گفت. با این حال ساخت امید تنها به خاطر این گزارشهای آب و هوایی از مریخ نبوده است. عمران شرف، مدیر پروژه امید، روز سهشنبه در یک کنفرانس خبری گفت: «خیلیها از ما میپرسند چرا فضا؟ ما قصدمان فقط رسیدن به مریخ نیست.» آنگونه که عمران شرف گفت، امارات قصد دارد تا با ترتیب دادن چنین برنامههایی بچههای مدرسهای را تشویق کند که به سمت علوم و فناوری روی بیاورند تا به این ترتیب امارات بتواند در آیندهای نه چندان دور از شر مسائل اساسی از جمله کمبود آب و غذا، انرژی و اقتصاد پسا نفتی رها شود.
انتهای پیام