خودرو های پرطرفدار دهه هفتاد کدامند ؟

در دهه 40 خورشیدی اولین گام‌ها در راستای تولید خودرو برداشته شد که می‌توان آن را گره‌خورده به نام برداران خیامی دانست. اما دهه 70 خورشیدی به نوعی آغاز حرکت مجدد صنعت خودرو بود؛ زیرا پس از جنگ با کاهش دخالت‌های سیاست بر اقتصاد تاجران توانایی فعالیت‌ با جهان خارج را داشتند و واردات حجم جدی‌تری به خود گرفت همچنین مونتاژ خودروهای به روز در کشور آغاز شد.

برای دسترسی سریع‌تر به اخبار داغ بازار خودرو، اینستاگرام کاماپرس را دنبال کنید. از اینجا وارد شوید.

به گزارش کاماپرس، در هر دهه افراد به‌خصوص جوانان به مدل‌های مختلف خودرو علاقمندند و از آن استفاده می‌کنند که در این مطلب سعی شده به علاقه جوانان دهه 70  که به چه خودرویی علاقه داشته‌اند و چه خودرویی را برای خرید انتخاب می‌کردند، پرداخته شود.

دوو سیلو

نخستین خودرو مونتاژی کرمان موتور را می‌توان دوو سیلو دانست که از همان ابتدا بسیاری از جوانان دهه 70 را علاقمند به خود کرد و همچنان هم در ذهن خریداران خاطره‌ای خوش را یادآوری می‌کند. از لحاظ کیفیتی در دهه 70 هم می‌توان این خودرو را بی‌رقیب دانست تا جایی که برخی از کارشناسان دلیل توقیف آن را کیفیت بالا و بی‌رقیب بودن آن می‌دانند!  این خودرو با طراحی  مدرن و جذاب؛ سدان کوچک کره‌ای بود که سال 1375 وارد خط تولید شد و پس از تولید زمانی طول نکشید تا رقیب جدی 405 شد. از امکانات این محصول سیستم تهویه، سیتم پخش سی‌دی خور، شیشه بالابر برقی چهار در، گرمکن شیشه عقب، مصرف اندک سوخت، استهلاک پایین و… را می‌توان نام برد.

پژو 405

پژو 405 را شاید بتوان خودرویی مناسب جوانان سخت پسند دهه 70 دانست در حالی‌که در بازار ایران فقط مدل‌هایی محدود وجود داشت. این محصول در سال 1988 با سرمایه‌گذاری فرانسوی‌ها وارد بازار ایران شد که به مدت سه دهه حدود 3 میلیون از آن ساخته شد و پس از ورود به ایران سبب شد تا ایران سازنده نسبتا مستقلی شود و هسته اولیه محصولاتی همچون سمند، پژو پارس و دنا شد. نخستین باری که پژو 405 در خط تولید ایران خودرو قرار گرفت سال 1368 بود و این محصول با موتورهای 1600، 1800 و 2000 سی‌سی ساخته شد. پژو 405 مونتاژ ایران در بازار دهه 70، دو میلیون و 500 هزارتومان و مونتاژ خارج آن 3 میلیون و 600 هزارتومان قیمت داشته است.

میتسوبیشی گالانت

این محصول سدان ژاپنی بوده که مدل‌های سوپرسالن سری 90 گالانت همچنان هم در بازار ایران علاقمندان خود را دارد. این محصول که از لحاظ بدنه شباهت‌هایی به هوندا آکورد داشت در نمونه فیس لیفت به بازار ایران وارد شد و به موتور دو لیتری کاربراتوری با قدرت 136 اسب بخار مجهز شده بود. این خودرو که در دهه 70 خودرویی لاکچری به حساب می‌آمد با امکاناتی همچون سواری خوب، دید مناسب، اتاق بزرگ، استهلاک پایین و قیمتی پایین‌تر از مدل‌های هم رده همچون اوپل یا فولکس، متقضاییان بسیار زیادی داشت. طبق گفته فروشنده‌ها در دهه هفتاد، میتسوبیشی گالانت جی ال صفر کیلومتر با قیمت 3 میلیون و 800 هزارتومان و میتسوبیشی گالانت جی تی ال صفر کیلومتر 4 میلیون و 800 هزارتومان عرضه می‌شدند.

اوپل کورسا

این خودرو در بدو ورود بسیاری از جوانان آن دهه را به خود جذب کرد و طی مدت کوتاهی ترند بازار ایران شد و یکی از اتومبیل‌های نمادین دهه 70 است. در دهه 70 افرادی که علاقمند به خودرو جمع‌وجو بودند سمت این محصول که یک هاچ‌بک خوش ساخت آلمانی بود می‌رفتند و از آنجایی که در اثر داریوش مهرجویی به نام لیلا از این خودرو استفاده شد بسیاری مجذوب آن شدند. از مشخصات این هاچ‌بک می‌توان موتور چهارسیلندر 1200 سی‌سی با دو قدرت 45 و 60 اسب بخار را نام برد که طی سال‌های 73 تا 74 در ایران عرضه شد.

دوو اسپیرو

این خودرو در دهه 70 را می‌توان هم‌رده با اپتیما در حال حاضر برای جوانان دانست. دوو اسپیرو در کرمان‌موتور مونتاژ شد و بسیاری از خریداران محصولات سنتی ژاپنی را به خود جذب کرد. این خودرو با چراغ‌های پیوسته در حالی‌که در آن زمان بسیار جدید بود، باله بزرگ روی صندوق، رینگ و لاستیک اسپورت، پوزه تیز و خشن همچنین اتاق جادرا در کوتاه مدت خریداران بسیاری داشت ولی تنها نکته منفی این خودرو موتور نسبتا ضعیف آن با قدرت 115 اسب بخار بود.

هوندا سیویک

خودروی دیگری که عشاقان ماشین در دهه 70 به آن علاقمند بودند هوندا سیویک بود. این خودرو در دو نسخه به مصرف‌کنندگان عرضه شد که یکی نسخه 3 درب هاچ‌بک و دیگری نسخه 5 درب سدان بود. این محصول دارای چرخ‌های کوچ 12 اینچی، تایرهای رادیال، تهویه مطبوع، جعبه دنده 2 سرعته خودکار همچنین برف‌پاک‌کن عقب برای هاچ‌بک بود که قیمت اولیه‌ای حدود هزار و 415 دلار داشت. البته نسل دوم این محضول موفقیت بیشتری کسب کرد و به موتور 1.3 و 1.5 لیتری مجهز بود.

گلف نسل دوم

دیگر خودرویی که هنگام تولید سروصدای بسیاری کرد گلف نسل دوم بود که در اندازه کوچک برای خانوار طراحی شد. اتاق این خودرو ضعف‌های نسل اول را جبران کرد و مصرف‌کنندگان تجربه سواری خوبی با آن داشتند و مدل 2000 سی‌سی این خودرو سرعت خوبی را برای راننده ارمغان می‌آورد. البته این خودرو با مدل چهارچرخ محرک  نیز به بازار وارد شد که بسیار محدود بود و با قیمتی بالا عرضه می‌شد.

رنو 21

طی اولین قرارداد میان شرکت فرانسوی رنو و سایپا رنو 21 تولید شد که با داشتن ضعف‌هایی همچون سواری خشک و آپشن‌های ضعیف همچنین طراحی بسیار معمولی توانایی رقابت با 405 را نداشت و پس از سال 70 تا 74 که مونتاژ آن در کشور انجام می‌شد قرارداد رنو و ساپیا قطع شد که رنو21 نیز برای همیشه خط تولید سایپا را ترک گفت؛ بنابراین می‌توان این محصول را ناکام‌ترین خودرو در دهه هفتاد دانست. در حال حاضر جوانان با آمدن نام این خودرو به یاد  تاکسی‌های سفیدرنگ درون‌شهری می‌افتند.

انتهای پیام