این روزها فقط کافیست تلوزیون را روشن کنیم تا انواع تبلیغات خوش رنگ و لعاب محصولات متنوع به سمت گوش و چشممان سرازیر شود. تبلیغات پر زرق و برقی که انگار خود را به خوبی در تار و پود زندگی همه ما جا داده است. اما دیر زمانی نگذشته از آن روزهایی که نام هایی آشنا، با آرامش و بی عجله یک به یک روی صفحه تلوزیون به نمایش در می آمدند.
به گزارش کاما پرس؛ در خبرها گفته میشود این برندها فعال هستند ولی در عمل هيچ محصولی از آنها در بازار نمیبينيم. در پرونده امروز زندگی سلام سراغ چند نام تجاری معروف رفته‌ایم تا ببينيم چه بر سرشان آمده و سرنوشت آن برند و محصولاتش چه شده است؟ از ارج بگيرید تا آزمایش و پارس‌الکتریک٬ تولیپرس و … . البته در بين برندهایی که در تاریخ محو شدند٬ نامهایی هم وجود دارد که گفته میشود خوشبختانه بعد از سالها رکود و نداشتن فعاليت٬ دوباره توليد را از سر گرفته‌اند که اميدواریم فقط در حد خبر روی کاغذ نباشد.
سرنوشت نامعلوم پارس الکتریک
نام برند: پارس الکتریک
زمانی در خانه هر ایرانی حداقل یک محصول پارس وجود داشت. از تلویزیونهای سياه و سفيد نقلی‌اش گرفته تا باتری‌هایی که قدیمی‌ها به آن قوه می‌گفتند! کارخانههای پارس توشيبا٬ پارس شهاب٬ پارس الکتریک٬ باتری پارس٬ لوازم خانگی پارس و چندین واحد صنعتی دیگر توسط محمدهاشم برخوردار از سال 1341 بنيان گذاری شدند تا هشت هزار نفر در این کارخانهها مشغول کار شوند. این مجموعه بعدا دولتی شد و تحت نظر سازمان صنایع ملی ایران به فعاليت خود ادامه داد. پارس‌الکتریک به‌عنوان یکی از زیرمجموعه‌های تأمين اجتماعی در سال ۱۳۷۱ به فعاليت خود ادامه داد. پارس الکتریک در حالی که می‌رفت علاوه بر توليد تلویزیونهای السیدی٬ لپتاپ ایرانی را هم وارد بازار کند٬ با تغيير ناگهانی مدیرعاملش مواجه شد تا مثل چند برند دیگر با آیندهای نامعلوم روبه‌رو شود. کارخانجات پارس الکتریک سالها متروکه مانده بود ولی گویا مدتی است دوباره فعاليت اش را از سر گرفته است.
اژدهایی که شیرهای دو قلو را بلعید
نام برند: کفش بلا
اگر سن و سالی ازتان گذشته باشد و دوران جوانی را پشت سر گذاشته باشيد٬ حتما شمایل دو شير که یک آرم بلا را در بر گرفته‌اند به یاد دارید. کفش بلا٬ به نوعی دومين برند معروف کفش ایرانی بود٬ پس از کفش ملی. رقابت این دو کفش و در بازهای٬ کفش وین٬ زبانزد خریداران کفش در ایران بود. کفش بلا٬ تولدش را وامدار خانواده عميد حضور است. پدر و پسرانی که از کاشان به تهران کوچ و پس از مدتی با خرید یک زیرپله در بازار٬ فروش کيف و کفش را آغاز کردند. همين موضوع مقدمهای شد تا خشت اول بنای «بلا» را بگذارند. با وقوع جنگ تحميلی و مشکلات اقتصادی و نابه سامانی مالکان این برند٬ بلا در مسير نزولی قرار گرفت. پس از مدتی به دلایل مختلف از قبيل رکود بازار٬ واردات کفشهای بیکيفيت و ارزان چینی و مدیریت ناموفق٬ بلا نيز به سرنوشت دیگر برندهای خاطره‌انگيزی که از بين رفتند٬ مبتلا شد. خط توليد این کارخانه٬ قطعه قطعه و به بخش خصوصی واگذار شد. مدیریت این برند اکنون در دست یک بانک است به طوری که تنها با استفاده از فروشگاههای بلا در کل کشور کفشهایی را از دیگر توليدکنندگان عرضه میکند. این سرنوشت تا بيخ گوش کفش ملی هم نزدیک شد ولی خوشبختانه به طور کامل این دیگر برند محبوب را از پا درنياورد. بلایی که بر سر کفش وین٬ سومين توليدی بزرگ دوران دور صنعت کفش ایران آمد.
از مشکلات مالی تا پلمپ قضایی
نام برند: ارج
«ارج؛ نامی که میشناسيد و به آن اطمينان دارید» تبليغی بود که شاید هنوز در گوش خيلی‌ها مانده باشد. ارج یک سازنده بزرگ محصولات لوازم خانگی در کشور بود. این شرکت از سال ۱۳۱۶ با هشت کارگر ساده مشغول توليد شد و با قدمتی ۷۹ ساله٬ قدیمیترین سازنده لوازم خانگی ایران لقب گرفت. در دهه ۱۳۵۰ فعاليت اش گسترش یافت و به توليد لوازم خانگی از جمله یخچال٬ بخاری٬ ماشين لباسشویی و کولر روی آورد. کارخانه ارج با شروع نهضت صنعتی شدن شروع به توليد یخچال برقی کرد. توليد یخچال در سال ۱۳۴۱ کاملا تصادفی رخ داد. در مسافرتی که مدیر شرکت به دانمارک کرد هدفش بازدید از کارخانهای برای توليد ظرف شویی بود و به توافق نهایی هم نزدیک شده بودند٬ اما با بازدید از کارخانه یخچالسازی نظرش عوض شد و ساخت یخچال را آغاز کرد. یک سال بعد آبگرمکن برقی ۵۰ گالنی ساخته ارج به بازار آمد. توليد آن توسط ارج به توسعه بهداشت شخصی مردم و افول خزینه و حمامهای عمومی که عامل شيوع بسياری بيماریها بود کمک شایانی کرد. طی واگذاریها٬ این کارخانه و داراییهای آن که به گفته هاشمی (مدیر کل دفتر صنایع فلزی و لوازم خانگی وزارت صنعت) فقط زمين و سوله کارخانه بود٬ واگذار شد. گفته میشود این شرکت در دهه ۷۰ با یک اختلاس ۲۰ ميليارد تومانی هم مواجه شد. در پی مشکلات مالی ٬کارخانه ارج رو به سقوط گذاشت تا سرانجام در روز ۲۴ خرداد ۱۳۹۵ با پلمب قضایی انبار ارج٬ پس از ۷۹ سال به طوررسمی تعطيل شد. گفته میشود شرکت ارج بعد از واگذاری در حال مذاکره با توليدکنندگان لوازم خانگی خارجی برای شروع مجدد توليد است.
آزمایشی که بی نتیجه ماند.
نام برند: آزمایش
کارخانه آزمایش در سال 1337 بنا شد. هنوز هم در خانه بسياری از ایرانیها حداقل یک محصول از کارخانه آزمایش وجود دارد٬ محصولات کارخانهای که روزگاری به واسطه توليد وسایل گرمایشی و سرمایشی و به دليل ایرانی بودن و توليد داخل کشور٬ با استقبال زیادی همراه بودند. آزمایش که توسط محسن آزمایش بنيان گذاشته شد٬ در ابتدا کارگاهی برای ساختن صندلی٬ مبل و آبکاری فلزات بود. روزگاری که گازکشیها در تهران و چند شهر دیگر پا گرفته بود و بخاریهای کپسولی در بورس بودند٬ آزمایش نيز به سرعت مدلهای متنوع خود را به بازار عرضه میکرد. بخاری٬ کولر و یخچال که از عمده توليدات آزمایش به شمار میرفتند در آن روزها حرف اول را در هر خانهای میزدند و فروش قابل توجهی داشتند. بسياری از کارشناسان و فعالان صنعت لوازم خانگی بر این باورند که یکی از دلایل افول آزمایش٬ نبود مدیریت مناسب این شرکت بود٬ چرا که نه تنها آمار بلکه سرمایه این شرکت نيز گویای توانایی توليد محصولات ایرانی است. هنگامی که مدیریت این شرکت٬ رشد و توسعه آزمایش را به چشم دید٬ با پيشبينی توليد سالانه یک ميليارد ریال٬ زمينی به مساحت ۱۸۵ هزار متر در کيلومتر ۱۰ جاده آبعلی٬ سه راه آزمایش خریداری و کارخانهای دیگر بنا کرد. فعاليتهای توليدی شرکت تا اوایل سال ۱۳۸۰ تا حدی رونق داشت و کالاهای جدیدی مانند یخچال سایدبایساید و فریزر بدون برفک به محصولات شرکت اضافه شد٬ اما بازار محصولات خارجی با این برند ایرانی یار نبود و آزمایش را به تعطيلی کشاند. در همين سالها مجموعه آزمایش از طریق بورس به بخش خصوصی واگذار شد. در سال ۱۳۸۸ به دليل بدهیهای فراوان٬ تعداد کارکنان واحد مرودشت آزمایش٬ از ۱۴۰۰ نفر به ۱۶۰ نفر کاهش یافت و کارخانه به حالت نيمه تعطيل درآمد. اما اکنون خبری از توليد کارخانه آزمایش نيست٬ چرا که متاسفانه دیگر برند ایرانی آزمایش در ميان تعداد زیادی از محصولات لوازم خانگی مرده است.
بازار، بی نشانه پاکیزگی
نام برند: تولیپرس
یکی از معروفترین آگهی‌هایی که سالها پيش در رادیو و مخصوصا تلویزیون به‌طور مداوم پخش می‌شد٬ مربوط به محصولات شرکت تولیپرس بود. شرکت توليددارو با تأسيس واحدی با نام واحد دترجنت٬ پودر لباسشویی «دریا» را در سال ۱۳۴۳ توليد و اولين محموله از آن با عنوان «کاروان دریا» را روانه بازار کرد. با گسترش تقاضای بازار و لزوم افزایش ظرفيت توليد و تنوع محصولات شوینده٬ واحد دترجنت توليددارو٬ با عنوان شرکت تولیپرس با ظرفيت سالانه 75 هزار تن انواع پودر لباسشویی٬ به ثبت رسيد و در سال ۱۳۵۲ به شهر صنعتی البرز در قزوین٬ انتقال یافت و با توليد محصولاتی از جمله پودر لباسشویی دریا و تک٬ پودر ماشين لباسشویی شوما٬ مایع ظرف شویی جام و آبشار٬ مایع نرم‌کننده لباس هاله و سفيدکننده زدا٬ شروع به فعاليت کرد. کارخانه تولیپرس از ۲۷ مرداد ۹۷ به دليل مشکل در تهيه مواد اوليه تعطيل شد. سال گذشته خانم زرآبادی نماینده مردم قزوین٬ آبيک و البرز در مجلس در گفتوگو با خبرگزاری خانه ملت درباره وضعيت شرکت تولی پرس٬ گفته بود: «شرکت تولیپرس توليدکننده و توزیع‌کننده مواد شيميایی٬ دارویی و آرایشی است که تا پایان سال مالی ۱۳۸۹ متعلق به گروه سرمایهگذاری البرز بوده و در سال مالی ۱۳۹۰ به بخش خصوصی واگذار شد. در شهریور ۹۷ شرکت تولیپرس اعلام کرد به دليل نداشتن مواد اوليه٬ کارخانه تعطيل میشود. پس از بازدید انجام گرفته مشخص شد مواد اوليه به ميزان کافی در کارخانه موجود است و شرایط شرکت نيازی به «اورهال» ندارد٬ اما خطوط توليد به حال خود رها شده است. پس از دو هفته تعطيلی کارخانه٬ موضوع تعطيلی تولیپرس مجدد مطرح شد. شرکت تولیپرس پس از واگذاری با مشکلات بسيار روبه‌روشد اما به دليل استفاده از نام تجاری این مشکلات آشکار نشد.» با توجه به وبسایت شرکت٬ تولیپرس هنوز فعال است و تکذیبيه تعطيلی هم در آن قرار گرفته ولی هم سایت مشکل بارگذاری دارد و هم مثل گذشته خبری از محصولات آن در بازار نيست.
رشته هایی پنبه شد
نام برند: نساجی مازندران
در کنار فروشگاههای کفش ملی٬ فروشگاههای نساجی مازندران حتی در دورافتادهترین شهرستانهای کشور نمایندگی داشت. اگرچه هنوز فروشگاههای کفش ملی و بلا در شهرستانها زنده ماندهاند اما نمایندگیهای فروش نساجی مازندران و
حتی تابلوی سردر آن مغازهها تقریبا از بين رفته‌اند. کارخانه نساجی قائمشهر که با نام نساجی مازندران هم شناخته میشود٬ از نخستين واحدهای صنعتی بزرگ کشور محسوب می‌شد که کلنگ آن در سال ۱۳۰۷ به زمين زده شد و سال ۱۳۱۳ به بهرهبرداری رسيد. بعدها تعداد کارخانه نساجی در قائمشهر به سه واحد رسيد تا چرخه ریسندگی کامل شود. . نساجی مازندران٬ قائمشهر را تبدیل به شهری بزرگ کرد تا به غير از مازندرانیها کارگرانی از سراسر کشور به این شهرستان هجوم آورند و به برکت وجود این کارخانه کسب روزی کنند. گذشت زمان و تغييراتی از کاهش کشت پنبه در مازندران گرفته تا فرسودگی ماشينآلات و سنگينی بوروکراسی ناشی از مالکيت دولتی سبب شد تا مشکلات کارخانههای نساجی از سال ۷۲ با واگذاری آن به یک بانک بيرونی پيدا کند. مشکلات واحدهای باقیمانده نساجی قائمشهر از دهه ۸۰ با واگذاریهای مختلف و نسخه‌هایی که با تغيير هر دولت٬ وزیر و استاندار پيچيده می‌شد٬ به کلاف سردرگم تبدیل شد. روند حرکت توليدی در نساجی مازندران به گونه‌ای بود که با فرسودگی ماشينآلات٬ بخشهای مختلف این سه کارخانه تعطيل شد. هرچند سال گذشته خبرهایی منتشر شد مبنی بر حمایتهای دولتی و نهادها از این کارخانهها تا دوباره به روزهای اوجشان بازگردند و مدیر عامل نساجی هم در مصاحبه با ایرنا خبر از روغنکاری چرخهای این کارخانه داد٬ ولی با مراجعه به وبسایت شرکت متوجه می‌شویم که از زمستان سال گذشته هنوز بهروز نشده و خبری ازمحصولاتش در بازار نيست.
برخی منابع این پرونده: ویکیپدیا٬ اقتصاد آنلاین٬ تابناک٬ ایرنا
برای دسترسی سریعتر به اخبار مهم روز، عضو کانال تلگرام کاماپرس شوید. برای عضو شدن اینجا را کلیک کنید.
انتهای پیام
مرتبط با :
آزمایش
ارج
